در بندر آبی چشمانت

در بندر آبی چشمانت...
شعرهایی عاشقانه از یکی از بزرگترین عاشقانه‌سرایانِ جهان عرب. در بندر آبی چشمانت... مجموعه‌ای است شامل برگزیده‌ای از شعرهای عاشقانۀ نزار قبانی. چنانکه در مقدمۀ احمد پوری بر ترجمۀ فارسی این شعرها اشاره شده، نزار قبانی در اشعار عاشقانۀ خود عشق را با تعهد اجتماعی و سیاسی و انسانی می‌آمیزد. عاشقانه‌های او ستایشی از کرامت انسانی‌اند و نقد و اعتراضی جسورانه به جهان سنتی مردسالار که کرامت زن را نادیده می‌گیرد و زن را تحقیر می‌کند.
در بندر آبی چشمانت... شامل سی و نُه شعر است به نامهای: «شعر دریایی»، «نقاشی با واژه‌ها»، «سیاه مشق کودکانه»، «دنیا را با واژه‌ها تسخیر می‌کنم»، «زبان»، «فنجان و رُز»، «محاکمه»، «دشواری»، «چه می‌شد اگر خدا؟»، «عشق در میانۀ دستگیری»، «هزار ماه»، «بازی در صحنه»، «پرسش‌هایی از خدا»، «اشعار دیوانگی»، «نامه‌های عاشقانه»، «دوازده گل سرخ بر موهای بلقیس»، «برگ‌های اسپانیایی»، «و من اعتراضی نمی‌کنم»، «نظریه‌ای نو دربارة پیدایش جهان»، «طبیعتِ مرد»، «آن که تو را دوست ندارد بی‌وطن است»، «من می‌نویسم»، «مقایسۀ عشق»، «محبوب من در سال نو»، «وقتی عاشقم»، «مرگ عشق»، «تقدیم‌نامه»، «عشق سرور من خواهد ماند»، «کسی را نمی‌بینم جز تو»، «درمانِ عربی عشق»، «تو زمان را در چمدان داری»، «آغاز تاریخ»، «زنی در درونم گام بر می‌دارد»، «این‌گونه تاریخ زن را می‌نویسم»، «من اعلام می‌کنم: هیچ زنی چون تو نیست»، «گزارش بسیار محرمانه از سرزمین مُشت»، «به دوست سویسی»، «بگو دوستم داری» و «بارانِ شعر».
مجموعۀ در بندر آبی چشمانت... با ترجمه و مقدمۀ احمد پوری در نشر چشمه منتشر شده است.
دربارة نویسنده: نزار قبانی (1998 – 1923)، شاعر، نویسنده، ناشر و سیاستمدارِ اهل سوریه.
رتبۀ گودریدز: 04/4 از 5.