عشق انتقالی

کتاب «دوپارگی ایگو در فرآیند دفاعی» اثر زیگموند فروید
مقاله‌ای کوتاه اما مهم از زیگموند فروید، همراه با مقالاتی در شرح و تفسیر این مقاله. کتاب «دوپارگی ایگو در فرآیند دفاعی» شامل مقاله‌ای است که فروید در آن به شرح یکی از نظریات اساسی‌اش دربارۀ انحراف و اختلالات روانی می‌پردازد و از خلال شرح این دیدگاه بر وجوه دیگرِ نظریات خود در حوزۀ روانکاوی نیز نور می‌تاباند.
کتاب «دوپارگی ایگو در فرآیند دفاعی»، علاوه بر مقالۀ فروید، از مقالاتی دیگر از متخصصان و صاحبنظران و نظریه‌پردازان مختلف حوزۀ روانکاوی تشکیل شده است؛ مقالاتی که در آن‌ها از زوایای گوناگون به مقالۀ فروید و نظریۀ او دربارۀ دوپارگی ایگو پرداخته شده و این نظریه در متن جهان معاصر و مسائل انسان امروز نیز مورد تحلیل و بازخوانی قرار گرفته و گسترش یافته است.
ویراستاران کتاب «دوپارگی ایگو در فرآیند دفاعی» تیری بوکانفسکی و سرجیو لوکویسکس هستند.

مروری بر کتاب «دوپارگی ایگو در فرآیند دفاعی»
زیگموند فروید در مقاله‌ای که از او در کتاب «دوپارگی ایگو در فرآیند دفاعی» منتشر شده است از عارضه‌ای سخن می‌گوید به‌اعتقاد او برآمده از تعارضی ناشی از مواجهۀ میل و رانۀ جنسی با تهدید و سرکوب است. فروید می‌گوید که وقتی فرد برای حلّ این تعارض به نوعی مصالحه با سرکوب دست می‌زند تا، ضمن ایمن ماندن از تهدید و خطر سرکوب، میل را نیز ارضا کند، ماحصل چنین مصالحه‌ای دوپارگی ایگو است که خود یک عارضه و اختلال روانی است.
در کتاب «دوپارگی ایگو در فرآیند دفاعی»، آن‌گونه که شیوۀ فروید است، مفهوم پیچیدۀ دوپارگی ایگو با مثال و نقل نمونه‌ از تجربه‌های بالینی شرح داده شده است.
کتاب «دوپارگی ایگو در فرآیند دفاعی» از مکانیزمی روانی سخن می‌گوید که واکنشی دفاعی به سرکوب غریزه است؛ واکنشی مبتنی بر انکار و پذیرش توأمان.
مقالۀ فروید در کتاب «دوپارگی ایگو در فرآیند دفاعی» مقاله‌ای است که بر دیگر وجوه مهم و بنیادین روانکاوی فرویدی نیز نور می‌تاباند و به درک مباحث نظری او دربارۀ بیماری‌های روانی و ناخودآگاه و مکانیزم‌های آن کمک می‌کند.
کتاب «دوپارگی ایگو در فرآیند دفاعی» از پیشگفتاری از الیاس مالت دا روخا باروس و دو بخش تشکیل شده است. بخش اول کتاب شامل مقالۀ «دوپارگی ایگو در فرآیند دفاعی» فروید است و بخش دوم، با عنوان «بحثی بر "دوپارگی ایگو در فرآیند دفاعی"»، شامل مقالاتی از نظریه‌پردازان و متخصصان مختلف روانکاوی دربارۀ این مقاله.
در بخش دوم کتاب «دوپارگی ایگو در فرآیند دفاعی» مقاله‌ای که از فروید در این کتاب دربارۀ دوپارگی ایگو آمده است مورد تحلیل و بازخوانی قرار گرفته و از منظری معاصر و در چشم‌انداز شرایط جهان امروز به آن پرداخته شده و ایدۀ فروید دستمایۀ تحلیل مسائل روانی انسان معاصر قرار گرفته است.
مقالاتی که در بخش دوم کتاب «دوپارگی ایگو در فرآیند دفاعی» می‌خوانید عبارتند از: «دربارۀ دوپارگی ایگو: تاریخچۀ مفهوم» نوشتۀ ارا برنر، «دوپارگی، پردازش از دست دادن و حالات مرزی» نوشتۀ جرارد بیل، «جدا شدن و دوپاره‌سازی» نوشتۀ پنلوپه گاروی، «گرگ‌های واقعی و گرگ‌های جعلی: تناوب بین سرکوبی و دوپارگی در موارد پیچیدۀ بالینی» نوشتۀ استفانو بولوگنینی، «دوپارگی ایگو و واقعیت مجازی» نوشتۀ جولیو مورنو، «جفت "دوپارگی / تروما": فرنزی و مفهوم تروما» نوشتۀ تیری بوکانفسکی، «دوپارگی و تروما: ارتباط آن با کنش معوق و تاریخمندی» نوشتۀ لوئیس کانسیپر، «یادداشت‌هایی بر نظریۀ دوپارگی تعمیم‌یافته» نوشتۀ رائول هارتکه، «دوپارگی ایگو و انحراف» نوشتۀ لوئیس کریگنان و «دوپارگی و اختلالات روان‌تنی: دربارۀ توپوگرافی سوم» نوشتۀ روبین زاکرفیلد.
کتاب «دوپارگی ایگو در فرآیند دفاعی» با ترجمۀ مولود سلیمانی در انتشارات نگاه منتشر شده است.

دربارۀ زیگموند فروید، نویسندۀ کتاب «دوپارگی ایگو در فرآیند دفاعی»
زیگموند فروید (Sigmund Freud)، متولد 1856 و درگذشته به سال 1939، عصب‌شناس و روانکاو اتریشی بود.
فروید بنیانگذار دانش روانکاوی و یکی از تأثیرگذارترین متفکران بر ساحت‌های گوناگون هنر و فرهنگ و اندیشه در قرن بیستم است. او با پرداختن به قلمرو ناخودآگاه، عرصه‌ای تازه را در روانکاوی گشود که از محدودۀ روانشناسی و روانکاوی و روان‌درمانی بسیار فراتر رفت و با حیطه‌هایی چون تولید هنری و ادبی و نیز تفکرات فلسفی و علوم سیاسی و اجتماعی و... درآمیخت.
آرای فروید باب تازه‌ای را در نقد هنری و ادبی گشود و تفسیری تازه از خلق هنری و ادبی ارائه داد. تأثیر او را از جمله بر مکتب هنری و ادبی سوررئالیسم و آثار سوررئالیستیِ نقاشی و سینما و ادبیات می‌توان دید.
از آثار زیگموند فروید می‌توان به کتاب‌های «تفسیر خواب»، «آسیب‌شناسی روانی زندگی روزمره»، «سه رساله دربارۀ نظریۀ جنسی»، «لطیفه و ارتباطش با ناخودآگاه»، «لئوناردو داوینچی»، «توتم و تابو»، «آیندۀ یک پندار»، «تمدن و ملالت‌های آن» و «موسی و یکتاپرستی» اشاره کرد.