معنای سفر فلسفه وقتی از خانه دوری

کتاب «معنای سفر» اثر امیلی توماس
روایتی از سفر کردن نه فقط در میان کشورها و قاره‌ها بلکه سفری در زمان و مکان و ذهن بی‌حدومرز ما. کتاب «معنای سفر» به طرح این موضوع پرداخته که چگونه خوب سفر کنیم و این پرسش را از منظری فلسفی طرح کرده است.
امیلی توماس در کتاب «معنای سفر» درباره هر آنچه سفر در اختیار ما قرار می‌دهد صحبت کرده است و برای این کار از تاریخ فلسفه نیز کمک گرفته است.
کتای «معنای سفر» با زیرعنوان «فلسفه وقتی از خانه دوری» را می‌توان سفری در تاریخ فلسفه به قصد جستجوی نظرات و آرای فیلسوفان درباره سفر دانست. در این کتاب مهم‌ترین آرای فیلسوفان، از افلاطون تا سیمون دوبووار، درباره اهمیت و کارکردهای سفر مرور شده است و همچنین نویسنده به طرح دیدگاه‌های خود درباره سفر پرداخته است.
کتاب‌های فلسفی معمولا مخاطبان خاص خود را دارند اما کتاب «معنای سفر» از آن دست کتاب‌هایی است که اگرچه می‌توان آن را در شمار کتاب‌های فلسفی جای داد اما به شیوه‌ای ساده و با نثری روان نوشته شده و به موضوعی پرداخته که هرکدام از ما دست‌کم چندبار در طول زندگی‌مان تجربه‌اش می‌کنیم.
امیلی توماس در کتاب «معنای سفر» می‌گوید ما چیزی به نام فلسفه سفر نداریم اما باید داشته باشیم چرا که سوال کردن درباره سفر و کشف شیوه‌های اثرگذاری فلسفه بر آن کمک‌مان می‌کند به سفرهایمان عمیق‌‌تر فکر کنیم. او میگوید فایده عمیق نگاه کردن به امور این است که قدر چیزها را بیشتر می‌دانیم و لذت بیشتری از آنها می‌بریم.
کتاب «معنای فلسفه» در سال 2020 توسط دانشگاه آکسفورد منتشر شد و تاکنون به زبان‌های متعددی ترجمه شده است و مورد توجه منتقدین هم قرار گرفته است.

مروری بر کتاب «معنای سفر»
کتاب «معنای سفر» همان‌طور که از عنوانش هم برمی‌آید اثری درباره جاهایی که می‌توانیم به آنها سفر کنیم نیست بلکه کتابی است درباره اینکه چرا باید سفر کنیم و سفر کردن چه مواهبی برای ما به همراه دارد.
امیلی توماس در آغاز کتاب «معنای سفر»، با ذکر ده نکته قدیمی نقل‌قول‌هایی از افلاطون، فرانسیس بیکن، جوزف هال، تامس پالمر، ادوارد لی، آنون، فرانسیس گالتون، تامس دابلیو. ناکس، لیلیاس کمپل دیویدسون انتخاب کرده که آنها در این جملات درباره وجوه مختلف تجربه سفر حرف زده‌اند.
امیلی توماس در کتاب «معنای سفر» در پی نقاط اشتراک سفر و فلسفه است. او می‌گوید این باور عمومی که فیلسوفان میانه‌ای با سفر ندارند درست نیست اگرچه نمونه‌های مشهوری از میان فیلسوفان می‌توان یافت که واقعا میانه‌ای با سفر نداشتند. مثلا سقراط هرگز پایش را از دروازه‌های شهر آتن بیرون نگذاشت و همچنین کانت هرگز بیش از یک صد مایل از محل اقامتش دور نشد. با این حال فیلسوفان بسیاری بوده‌اند که به سفر توجه کرده‌اند و اساسا مفهوم فیلسوف مسافر مفهومی باستانی است.
در کتاب «معنای سفر» می‌بینیم که فیلسوفان تا چه حد به سفر کردن اهمیت می‌داده‌اند. توماس به فیلسوفانی اشاره می‌کند که زیاد سفر می‌کردند. مثلا کنفوسیوس سال‌های زیادی را در کشورهایی که اکنون بخشی از چین هستند در سفر بود. لائوتسه، فیلسوف معاصر کنفوسیوس، بیشتر آموزه‌های خود را در گذرگاهی مرزی نوشته است. دکارت سرباز بود و در اروپای شرقی جنگید و بعدا خانه به دوش شد. توماس هابز، مارگارت کاوندیش و جان لاک به دلیل تبعید سیاسی، در قاره اروپا سرگردان می‌گشتند. در قرن بیستم نیز و. و. کواین با کشتی بخار و هواپیما 137 کشور را دید و سیمون دوبووار هم یکی از کتاب‌هایش را در سفر به چین نوشت.
امیلی توماس در کتاب «معنای فلسفه» می‌گوید سفر با فلسفه گره خورده و سوالاتی فلسفی را پیش می‌کشد. پرسش‌هایی نظیر اینکه: آیا ملاقات با غریبه‌ها می‌تواند چیزی درباره افکار انسان به ما بگوید؟ اگر سد بزرگ مرجانی در حال نابودی باشد، آیا از نظر اخلاقی درست است که از آن دیدن کنیم؟ آیا سفر کردن صرفا امری مردانه است؟ او همچنین می‌گوید فلسفه هم متقابلا بر سفر اثرگذار بوده است.
کتاب «معنای سفر» تلاش می‌کند تا با کنکاش در معنا و دلایل سفر اهمیت آن را نشان دهد. نویسنده کتاب یادآوری می‌کند که برای بسیاری از فیلسوفان سفر موضوعی حیاتی بوده است. مثلا فرانسیس بیکن ادعا کرده است سفر باعث رسیدن آخرالزمان می‌شود البته در معنای خوب آن. ژان ژاک روسو معتقد بود سفر برای کسب دانش ضروری است و هنری ثورو هم باور داشت که اگر همه ما به بیابان بزنیم و زغال اخته جمع کنیم، خوشحال‌تر خواهیم بود.
به جز همه این دلایل، در کتاب «معنای سفر» درباره دیگر فضیلت‌هایی که با سفر کردن به دست می‌آوریم صحبت شده است.

درباره امیلی توماس نویسنده کتاب «معنای سفر»
امیلی توماس، نویسنده و مدرس فلسفه در دانشگاه دورهام است. او به طور ویژه درباره تاریخ فلسفه، از قرن هجدهم تا سده بیستم و نیز درباره مقولات زمان و مکان پژوهش کرده و آثاری منتشر کرده است. او همچنین به ایده‌آلیسم و موضوعاتی چون هویت، تغییر و دگرگونی علاقه‌مند است. امیلی توماس شیفته طرح سوالات فلسفی درباره سفر است و همین سوالات منجر به نوشتن کتابی پرفروش درباره سفر شده است. به طور کلی امیلی توماس در مقالات و کتاب‌هایش درباره موضوعاتی بحث می‌کند که از آغاز تا امروز مورد توجه فیلسوفان بوده است. به جز کتاب «معنای سفر»، امیلی توماس نویسنده چند اثر تخصصی فلسفی از جمله درباره متافیزیک و مقوله زمان است. سوال‌های اساسی او درباره مقوله زمان این است که آیا آینده واقعی است و لحظه حال در حال حرکت است و آیا زمان جهتی دارد؟ او در یکی از کتاب‌هایش هم به زنان فیلسوفی پرداخته که به طور سنتی در تاریخ فلسفه نادیده گرفته شده‌اند. پژوهش‌های امیلی توماس مورد توجه قرار گرفته‌اند و او در سال 2020 جایزه‌ای هم برای آثارش به دست آورد. امیلی توماس می‌گوید خود را متعهد به این می‌داند که فلسفه را فراتر از مرزهای آکادمی ببرد و این کار را از طریق نوشتن مقالات، ساخت پادکست و برنامه رادیویی انجام می‌دهد. او همچین در نشریات نیز مطالبی منتشر می‌کند. علاوه بر این، امیلی توماس به عنوان ویراستار با مجله تخصصی که به فلسفه می‌پردازد همکاری دارد. او دارای مدرک دکتری از دانشگاه کمبریج است و عضو آکادمی آموزش عالی انگلستان است.

درباره ترجمه کتاب «معنای سفر»
کتاب «معنای سفر» با ترجمه بهار صفوی در نشر میلکان منتشر شده است.
بهار صفوی، متولد 1369، مترجم ایرانی است و کتاب «معنای سفر» از ترجمه‌های او است.