در انتظار گودو
از کلاسیکهای مدرنِ ادبیات نمایشی جهان و یکی از نمونههای شاخصِ تآترِ ابزورد. در انتظار گودو نمایشنامهای است که بر آن تفسیرهای بسیار نوشتهاند و هرکسی از ظن خود و از منظری به آن نگریسته است. ساموئل بکت در این نمایشنامه با خلق موقعیتی تراژیکمیک و دو آدم به نامهای ولادیمیر و استراگون، که در جادهای بیرون شهر به انتظارِ شخصی به نام گودو نشستهاند و با هم حرف میزنند و شخصیتهایی فرعیای که این دو آدم، حین انتظار، با آنها مواجه میشوند و از خلال گفتوگوها و حرکات این شخصیتها، نه فقط موقعیت انسان مدرن، بلکه موقعیت انسان در هستی در تمامی اعصار را هنرمندانه به نمایش گذاشته است. در انتظار گودو نمایشنامهای است غنی که میراثی بزرگ از فرهنگ و ادبیات را پشت سر خود دارد و با نگاهی نقادانه و شکاک به این میراث و گویی به کل تاریخ هستی و انسان مینگرد و تصویری از معناباختگی، تعلیق، سرگشتگی انسان در جهان و امید و نومیدی توأمان به نجات و رستگاری را به نمایش میگذارد. ولادیمیر و استراگون، شخصیتهای اصلی این نمایشنامه، از بهیادماندنیترین زوجهای ادبیات جهان هستند؛ زوجهایی در تضاد با هم و در عین حال وابسته به یکدیگر.
ترجمۀ علیاکبر علیزاد از نمایشنامۀ در انتظار گودو با مقدمۀ مترجم و نیز مقالهای از کلود شوماخر با عنوان «تآتر ابزورد» که به عنوان مؤخره در پایان کتاب آمده و سالشمار زندگی ساموئل بکت در نشر بیدگل منتشر شده است.
دربارة نویسنده: ساموئل بکت (1989 – 1906)، نمایشنامهنویس، داستاننویس و شاعر ایرلندی و برندة جایزة نوبل ادبیات در سال 1969 میلادی.
ادامه keyboard_arrow_down