وزن شعر فارسی (درس‌نامه)
درس‌نامه‌ای درباره عروض فارسی، برای مخاطبان غیرمتخصصِ علاقه‌مند به این مقوله. ابوالحسن نجفی در کتاب «وزن شعر فارسی (درس‌نامه)»، ضمن تعریف وزن و واحدهای تشکیل‌دهنده آن، شیوه و قاعده تقطیع وزن شعر فارسی را به زبانِ ساده به خوانندگان علاقه‌مند به یادگیری عروض فارسی آموزش داده است. با خواندن این کتاب، که ماحصل کلاس‌های آموزش وزن شعر در «مرکز نشر دانشگاهی» و «صدا و سیما» است، یاد می‌گیریم که چگونه وزن‌های تثبیت‌شده شعر فارسی، از حدود قرن سوم هجری قمری تا امروز، را تقطیع کنیم. نجفی در این کتاب وزن شعر فارسی را نه بر اساس کتابهای قدیمی در این زمینه، بلکه با استفاده از دست‌آوردهای پیشرفته آواشناسی بررسی کرده و هم به اوزان شعر کلاسیک فارسی پرداخته و هم از وزن‌های شعر معاصر فارسی سخن گفته است.
کتاب از مقدمه و ده بخش تشکیل شده که عبارتند از: «تعریف وزن و قاعده تقطیع»، «استثنائات»، «اختیارات شاعری یا جوازات عروضی»، «ضروریات شعری یا تغییر کمّیت کلمه به ضرورت وزن»، «بررسی برخی وزن‌های خاص شعر فارسی»، «آشنایی با برخی از اصطلاحات عروض سنتی»، «فهرستِ رایج‌ترین وزن‌های شعر فارسی»، طبقه‌بندی وزن‌های شعر فارسی»، «تحول وزن در شعر فارسی معاصر» و «تحول محتوایی شعر امروز». در پایان هر بخش نیز تمرین‌هایی مربوط به آن بخش و در پایان کتاب
پاسخ این تمرین‌ها و فهرستی از مهم‌ترین کتابهای عروضی آمده است.
«وزن شعر فارسی (درس‌نامه)» به همت امید طبیب‌زاده و با پیش‌گفتاری از او در انتشارات نیلوفر منتشر شده است.
درباره نویسنده: ابوالحسن نجفی (1394 – 1308)، مترجم، زبانشناس، فرهنگ‌نویس، پژوهشگر و ویراستار ایرانی.
رتبه گودریدز: 3/70 از 5.
ادامه keyboard_arrow_down
