وُلپن
یک کمدی پنج پردهای طنزآمیز و مفرح و در عین حال نیشدار و تلخ درباره پولپرستی، فساد، حرص و طمع، و حقهبازی و ریاکاری.
بن جانسن، نمایشنامهنویس مطرح بریتانیایی دوره الیزابت، در نمایشنامه ولپن ماجرای مرد ونیزی ثروتمند و طماع و شیادی به نام ولپن را روایت میکند که با همکاری نوکرش – موسکا – دامی برای دیگرانی که در حرص و طمع چیزی از او کم ندارند پهن میکند. او خود را به مریضی میزند تا اطرافیاناش به طمع میراث گرانبهایش مال و اموالشان را نثارش کنند. آنها که خیال میکنند ولپن واقعا بیمار است و به زودی خواهد مرد، برای اینکه در قلب او جایی برای خود باز کنند و ولپن از میراث خود چیزی هم برای آنها در نظر گیرد، به عیادت او میآیند و برایش هدایایی گرانبها میآورند. ولپن با این ترفند اعیان طمعکار شهر را سرکیسه و ریشخند میکند و دست آخر تصمیم میگیرد کاریترین ضربه را به آن فریبخوردگان وارد کند. او ثروتاش را برای نوکرش به ارث میگذارد، اما ماجرا به گونهای دیگر پیش میرود و ...
بن جانسن در نمایشنامه ولپن جامعهای را نشان میدهد که در آن فساد و دوز و کلک برای مالاندوزی فراگیر شده و طمع را در آن پایانی نیست. در کمدی پنج پردهای او همه دنبال کسب ثروت بیشتر هستند و همین طمع آنها را از هولِ هلیم به دیگِ طمعِ ولپن شیاد میاندازد.
ولپن بن جانسن با ترجمه عبدالحسین نوشین در انتشارات اساطیر منتشر شده است.
درباره نویسنده: بن جانسن (1672-1572)، نمایشنامهنویس، شاعر و هنرپیشه بریتانیایی عصر الیزابت.
ادامه keyboard_arrow_down