انسان عشق عدالت مجموعه نمایش نامه های آلبر کامو

کتاب «انسان، عشق، عدالت» مجموعه‌ی نمایش‌نامه‌های آلبر کامو
آلبر کامو نویسنده و روشنفکری چندساحتی و همه‌فن‌حریف بود. هم داستان می‌نوشت، هم نمایش‌نامه و هم جستارها و مقالات فلسفی. کتاب «انسان، عشق، عدالت» ترجمۀ فارسی مجموعۀ کامل نمایش‌نامه‌های آلبر کامو در یک کتاب است.
کتاب «انسان، عشق، عدالت» هم شامل نمایشنامه‌هایی است که آلبر کامو خود از اساس آن‌ها را خلق کرده و هم نمایشنامه‌هایی که براساس قصه‌هایی از نویسندگان مشهور نوشته شده‌اند و اقتباس تئاتری کامو از آن قصه‌ها هستند.
کامو نویسنده‌ای بود که فلسفه‌اش را دربارۀ جهان و انسان و مفاهیم انسانی و اخلاقی، نظیر عشق و عدالت، در قالب جستارها و مقالات و نیز آثار داستانی و نمایشی‌اش بیان می‌کرد.
در نمایش‌نامه‌های کتاب «انسان، عشق، عدالت» نیز با دغدغه‌های فلسفی و اجتماعی و سیاسی و اخلاقی کامو مواجه می‌شویم و درمی‌یابیم که کامو چگونه دربارۀ موضوعاتی نظیر عشق و اخلاق و عدالت و پوچی و نیز توتالیتاریسم و نظام‌های توتالیتر می‌اندیشید و نیز موقعیت انسان در هستی و معنای زندگی انسان در جهان را چطور می‌دید.

مروری بر کتاب «انسان، عشق، عدالت»
آن‌چه از آلبر کامو در کتاب «انسان، عشق، عدالت» گردآوری و به فارسی ترجمه شده، چنانکه پیش‌تر اشاره شد، شامل مجموعۀ کامل نمایش‌نامه‌های او، چه نمایش‌نامه‌های اقتباسی و چه نمایش‌نامه‌های غیر اقتباسی، است.
کتاب «انسان، عشق، عدالت» از ترجمۀ فارسی شش نمایش‌نامۀ کامو تشکیل شده که عبارتند از: «کالیگولا»، «سوء‌تفاهم»، «حکومت نظامی»، «دادگران»، «تسخیرشدگان» و «مرثیه‌ای برای یک راهبه».
از میان این شش نمایش‌نامه، «تسخیرشدگان» اقتباسی از رمان «تسخیرشدگان» داستایفسکی است. این رمان، در فارسی به نام «شیاطین» هم ترجمه شده است.
همچنین نمایش‌نامۀ «مرثیه‌ای برای یک راهبه» اقتباسی از داستانی به همین نام از ویلیام فاکنر است. این داستان در فارسی با عنوان «رکوئیم برای یک راهبه» ترجمه شده است.
«کالیگولا»، نخستین نمایش‌نامۀ کتاب «انسان، عشق، عدالت»، نمایش‌نامه‌ای فلسفی دربارۀ مرگ و پوچی و عصیان و جنایت است.
کامو در دومین نمایش‌نامۀ کتاب «انسان، عشق، عدالت»، یعنی نمایش‌نامۀ «سوء‌تفاهم»، نیز به موضوع پوچی، که از دغدغه‌های اصلی او بود، می‌پردازد.
«حکومت نظامی» سومین نمایش‌نامۀ کتاب «انسان، عشق، عدالت» است. کامو در این نمایش‌نامه، توتالیتاریسم و حکومت وحشت را در هیئتِ طاعون به صحنه آورده و ابعاد هولناک آن را به نمایش گذاشته است.
نمایش‌نامۀ «دادگران» چهارمین نمایش‌نامۀ کتاب «انسان، عشق، عدالت» است. در این نمایش‌نامه، که موضوع آن طراحی یک ترور سیاسی و انقلابی در دورۀ روسیۀ تزاری است، مسئلۀ خطیر تقابل اجرای عدالت و شفقت انسانی مطرح شده است.
پنجمین نمایش‌نامۀ کتاب «انسان، عشق، عدالت»، یعنی نمایش‌نامۀ «تسخیرشدگان»، چنانکه پیش‌تر اشاره شد، اقتباس از رمان «شیاطین» داستایفسکی و ششمین نمایش‌نامۀ کتاب، «یعنی مرثیه‌ای برای یک راهبه»، اقتباس تئاتری کامو از داستان «رکوئیم برای یک راهبه» از ویلیام فاکنر است.
کامو در نمایش‌نامۀ «تسخیرشدگان» به موضوع فردگرایی و نیهیلیسم پرداخته و در نمایش‌نامۀ «مرثیه‌ای برای یک راهبه» رنج و رستگاری را موضوع محوری اثر خود قرار داده است.

دربارۀ آلبر کامو
آلبر کامو (Albert Camus)، متولد 1913 در الجزایر و درگذشته به سال 1960، داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، فیلسوف، جستارنویس و روزنامه‌نگار فرانسوی و برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات سال 1957 بود.
کامو نویسنده‌ای بود که در آثارش به بیان تأملات فلسفی خود درباب معنای هستی، موقعیت انسان در هستی و مسئولیت او در قبال دیگران و نیز در قبال فجایعی که در جهان اتفاق می‌افتد می‌پرداخت.
کامو، چه در قصه‌ها و نمایشنامه‌ها و چه در جُستارها و نوشته‌های غیرداستانی‌اش، همواره پرسشهایی بنیادین را دربارۀ انسان و جهان و مفاهیمی نظیر عدالت، اخلاق و خیر و شر پیش می‌کشید. او همچنین به نقد ایدئولوژی‌ها و نظام‌های تمامیت‌خواه می‌پرداخت.
آلبر کامو هم منتقد فاشیسم بود و هم منتقد کمونیسم و لیبرالیسم. با قطعیت‌های ایدئولوژیک سرِ سازگاری نداشت و معتقد بود خشونت را حتی عدالتخواهانه‌ترین ایدئولوژی‌ها توجیه نمی‌کند. در مواجهه با رویدادهای سیاسی زمانه‌اش و تحلیل این رویدادها، از جمله دربارۀ جنگ الجزایر، می‌کوشید تحت تأثیر مواضع احساسی قرار نگیرد و با شکاکیتی انتقادی به مسائل روزگار خود بنگرد.
کامو عمر کوتاهی داشت و پیش از پنجاه‌سالگی در تصادف اتومبیل کشته شد. عمرش اما پُربار بود و در مدتی کم آثار فراوانی از خود به جا گذاشت. کتاب‌های «بیگانه»، «طاعون» و «عصیانگر» از جمله آثار آلبر کامو هستند.
آلبر کامو سه سال پیش از مرگش، یعنی در سال 1957، جایزة نوبل ادبیات را دریافت کرد.

دربارۀ ترجمۀ فارسی کتاب «انسان، عشق، عدالت»
کتاب «انسان، عشق، عدالت» با ترجمه و مقدمۀ بنفشه فریس‌آبادی در نشر چشمه منتشر شده است.
بنفشه فریس‌آبادی، متولد 1360 در تهران، مترجم، شاعر و نقاش ایرانی است. فریس‌آبادی فارغ‌التحصیل رشتۀ موسیقی است و علاوه بر ترجمۀ کتاب‌هایی در حوزۀ ادبیات فرانسه‌زبان، همکاری با سایت‌های ادبی و نیز همکاری با نشریاتی نظیر «تجربه» و «مهرنامه» را نیز در کارنامۀ کاری خود دارد.
از ترجمه‌های بنفشه فریس‌آبادی می‌توان به کتاب‌های «سقاها»، «تابستان»، «فلسفۀ زندگی زناشویی»، «سفر زمستانی» و «پدرکُشی» اشاره کرد.
نمایش‌نامه‌هایی که در کتاب «انسان، عشق، عدالت» ترجمه و گردآوری و منتشر شده‌اند توسط مترجمان دیگری هم ترجمه و به‌صورت کتاب‌هایی مستقل، از طرف ناشران مختلف، منتشر شده‌اند.