در باب داستان چگونه واقعیت را به داستان تبدیل کنیم؟

کتاب «در باب داستان» نوشتۀ ریچارد کرنی
داستان چه کارکردی دارد، به چه درد می‌خورد، چه نسبتی با واقعیت دارد و آدم‌ها از چه زمانی و چرا شروع به قصه‌گویی کرده‌اند؟ ریچارد کرنی در کتاب «در باب داستان» از این موضوعات سخن می‌گوید و از اینکه واقعیت چطور و طی چه فرایندی به داستان بدل می‌شود.
کتاب «در باب داستان: چگونه واقعیت را به داستان تبدیل کنیم؟»، با عنوان اصلی On Stories، از فلسفۀ قصه‌گویی و معنای آن سخن می‌گوید و از اینکه قصه چگونه به انسان‌ها هویت و به زندگی معنا می‌بخشد.
کرنی در کتاب «در باب داستان»، با رجوع به داستان‌های مختلف واقعی و خیالی، ضرورت داستان‌گویی را برای وحدت و انسجام و معنا بخشیدن به تجربه‌های واقعی پراکنده و گسسته نشان می‌دهد.
متن اصلی کتاب «در باب داستان» اولین بار در سال 2001 منتشر شده است.

مروری بر کتاب «در باب داستان»
برخلاف آن‌ها که معتقدند در این عصر سلطۀ فناوری‌های دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی، دورۀ داستان سر آمده است، ریچارد کرنی در کتاب «در باب داستان» بر این عقیده است که داستان در این دوره نیز همچنان به حیات خود ادامه می‌دهد و جهان دیجیتال و پُست‌مدرن امروز و زندگی احاطه شده در دنیای مجازی هم داستان خودش، داستان متناسب با زمانه‌اش، را تولید می‌کند.
کرنی در کتاب «در باب داستان» در پی آن است که نشان دهد انسان از دیرباز به داستان‌گویی نیازمند بوده و همچنان به آن نیازمند است. او در این کتاب، ردّ انسان قصه‌گو را از گذشته‌های دور تا به امروز دنبال می‌کند تا چرایی و فلسفۀ وجودی قصه را توضیح دهد.
کتاب «در باب داستان» توضیح دهندۀ نسبت و رابطۀ میان داستان و تاریخ و واقعیت و هویت است. در این کتاب نشان داده می‌شود که چگونه تجربه‌ها و خاطرات گسسته و پراکندۀ بشری در قالب روایت و داستان، منسجم می‌شوند و شکلی به خود می‌گیرند و معنایی می‌یابند و به منابعی تبدیل می‌شوند که انسان به‌کمک آن‌ها و با رجوع به آن‌ها می‌تواند تمدن و فرهنگ و تاریخ بسازد و زندگی‌اش در جهان را پیش ببرد.
در کتاب «در باب داستان» نمونه‌هایی از داستان‌های خیالی و واقعی، از جمله داستان واقعی معروف به «موردِ دورا» که درواقع شرح حال یکی از بیماران زیگموند فروید است و فروید آن را مکتوب کرده و مورد تحلیل و بررسی روانکاوانه قرار داده است، به دست داده می‌شود تا از طریق نمونه‌هایی از این دست، کارکرد و دلیل وجودی و ضرورت روایتگری و داستان‌گویی را درک کنیم.
ریچارد کرنی در کتاب «در باب داستان» هم به قصه‌های مدرن و داستان‌های روزگاران جدید نظر دارد و هم به اساطیر و قصه‌های کهن. او در این کتاب، جنبه‌ها و شکل‌های مختلف قصه‌گویی و روایتگری را در کنار هم مورد بررسی قرار می‌دهد و از خلال این بررسی‌ها کارکرد و فلسفۀ روایت و روایتگری را نشان می‌دهد و این را که هویت انسان و انسان بودن او سخت به قصه‌گویی و روایتگری پیوند خورده است.
کتاب «در باب داستان» از مقدمه و یازده فصلِ تنظیم شده در چهار بخش به نام‌های «خاستگاه داستان کجاست؟»، «سه شرح حال: دِدالوس، دورا، شیندلر»، «روایت‌های ملی روم، بریتانیا، آمریکا» و «مسائل روایت» تشکیل شده است.
فصل‌های یازده‌گانۀ کتاب «در باب داستان» عبارتند از: «خاستگاه داستان کجاست؟»، «از تاریخ تا داستان: مورد استیون دِدالوس»، «داستان از آنِ کیست؟ مورد دورا»، «شهادت در پیشگاه تاریخ: مورد شیندلر»، «تناقض نهفته در شهادت»، «مقدمه»، «اسطوره‌های پیدایش روم: آنیاس و رومولوس»، «بریتانیا و ایرلند: قصۀ دوقلوهای سیامی»، «آمریکا و "دیگران": داستان‌های مرزی»، «نتیجه: عبور از مرزها» و «روایت مهم است».
در بخشی از کتاب «در باب داستان» می‌خوانید: «داستان به ما ثابت می‌کند که زندگی روایت نشده، ارزش از سر گذراندن و سپری کردن را ندارد.
همیشه کسی هست که خواهد گفت: "داستانی برایم بگو" و کسی دیگر که این دعوت را اجابت خواهد کرد. اگر چنین نمی‌بود، ما نیز دیگر به تمامی انسان نمی‌بودیم.»

دربارۀ ریچارد کرنی، نویسندۀ کتاب «در باب داستان»
ریچارد کرنی (Richard Kearney)، متولد 1954، استاد دانشگاه و فیلسوف ایرلندی است. او متخصص فلسفۀ قاره‌ای معاصر است و کتاب‌‌های زیادی دربارۀ فلسفه و ادبیات اروپا منتشر کرده است.
کرنی زمانی عضو شورای هنر ایرلند، رئیس مدرسۀ فیلم ایرلند در دانشگاه کالج دوبلین و نیز عضو سازمان آموزش عالی ایرلند بوده است. او همچنین، به‌عنوان یک روشنفکر عمومی، در تهیۀ پیش‌نویس تعدادی پیشنهاد برای توافقنامۀ صلح ایرلند شمالی مشارکت داشته است.
از آثار ریچارد کرنی می‌توان به کتاب‌های «جنبش‌های مدرنِ فلسفۀ اروپایی»، «بیداری خیال» و «شاعرانگی تخیل» اشاره کرد.

دربارۀ ترجمۀ فارسی کتاب «در باب داستان»
کتاب «در باب داستان: چگونه واقعیت را به داستان تبدیل کنیم؟» با ترجمۀ سهیل سُمّی در نشر ققنوس منتشر شده است.
سهیل سُمّی، متولد 1349 در تهران، مترجم ایرانی است. سُمّی تحصیلکردۀ زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه‌ علامه طباطبایی و دانشگاه تهران است. از ترجمه‌های او می‌توان به کتاب‌های «سرگذشت ندیمه»، «اپرای شناور»، «غول مدفون»، «مدار رأس‌السرطان»، «فرار کن خرگوش»، «مأمور مخفی»، «حقارت»، «چشم گربه»، «فقط یک داستان»، «شواهد»، «نام‌ناپذیر»، «هرگز رهایم مکن»، «کلارا و خورشید»، «مطالعاتی درباب هیستری»، «تأویل رؤیا»، «جمهوری روم»، «اتاقی با یک چشم‌انداز»، «در باب طنز: خندیدن به خود یا به دیگری؟» و «بین‌النهرین باستان» اشاره کرد.