مشروطه، زنان و تغییرات اجتماعی
یکی از مهمترین دستاوردهای جنبش مشروطه در ایران آگاهی زنان به حقوق اجتماعی خود و مطالبه این حقوق از جانب زنانی بود که به این آگاهی رسیده بودند. نخستین انتقادهای علنی زنان از مناسبات جامعه مردسالاری که آنها را از هر گونه حقی محروم می‌کرد در دوره مشروطه مطرح شد. در این دوره زنان به صورت فعالتر در جامعه به ایفای نقش پرداختند و افکار تجددخواهانه خود را درباره ضرورت تغییر در جایگاه و نقش‌شان در اجتماع مطرح کردند. در کتاب «مشروطه، زنان و تغییرات اجتماعی»، نوشته علی باغدار دلگشا، از این منظر به دوره مشروطه نگاه شده است. این کتاب تحقیقی است پیرامون مسائل و مطالبات زنان در عصر مشروطه، همراه با گزیده‌ای از نامه‌هایی انتقادی که زنان درباره نابرابری‌های اجتماعی و مطالبات و مسائل‌شان در مطبوعات آن دوره منتشر کرده‌اند.
جنسیت در کتب درسی دوره مشروطه، اجتماعی شدنِ زن ایرانی و مقابله با نابرابری‌ها، سیر شکل‌گیری مدارس زنان در دوره مشروطه و توجه زنان به مسأله سوادآموزی در این دوره، طرح مسائل مربوط به بهداشت زنان در نوشته‌ها و مطبوعات دوره مشروطه، روزنامه‌نگاری زنان در عصر مشروطه، روزنامه قانون و توجه به حقوق زنان، مطالبات اجتماعی زنان و استفاده از پردازش‌های دینی و مقایسه مطالبات اجتماعی زنان ایرانی با زنان کشورهای دیگر از جمله موضوعاتی است که در بخش اول این کتاب به آنها پرداخته شده است. بخش دوم کتاب هم شامل منتخبی از نامه‌های انتقادی زنان در مطبوعات عصر مشروطه است.
کتاب «مشروطه، زنان و تغییرات اجتماعی» در انتشارات روشنگران و مطالعات زنان منتشر شده است.
رتبه گودریدز: 3/33 از 5.
ادامه keyboard_arrow_down
