پدرخوانده

پس از درگیری پدر ویتو کورلئونه با شخصی در دهکده، از او به مافیا شکایت می‌برد. پدر از زانو زدن در مقابل کدخدای محلی مافیا سرباز می‌زند، پس کدخدا او را در حضور مردم به قتل می‌رساند.
هفته بعد جسد کدخدا را پیدا می‌کنند، تفنگ‌چیان مافیا که گمان می‌کنند ویتوی دوازده ساله بعدها در پی انتقام باشد به دنبالش می‌گردند. خویشاوندانش مخفیانه او را به آمریکا می‌فرستند و ...

در بخشی از کتاب پدرخوانده می‌خوانید:
آمریگو بوناسرا در دادگاه جنایی شماره‌ی 3 نیویورک به انتظار عدالت نشست؛ به انتظار انتقام از مردانی که آن‌طور بی‌رحمانه به دخترش آسیب رسانده بودند، چون سعی کرده بودند به او تجاور کنند.
قاضی، مردی هیکل‌دار، که گویی می‌خواست با دو جوانی که پشت نیمکت ایستاده بودند در بیفتد، آستین‌های ردای سیاهش را بالا زد. صورتش سرد از نفرت و قدرت. اما در این میان چیزی درست نبود.
آمریگو در تمام طول زندگی‌اش در آمریکا به نظم و قانون اعتقاد داشت ولی این به نفعش نشده بود. با این‌که مغزش مملو از نفرت و رویای خرید یک اسلحه و کشتن آن دو جوان بود و فکر این‌کار تا جمجمه‌اش نفوذ کرده بود، به همسر هنوز گیجش رو کرد و گفت: «اون‌ها ما رو به مسخره گرفتند.» زن مکثی کرد و بدون این‌که از عواقب جوابش ترسی به خود راه دهد گفت: «برای اجرای عدالت باید جلوی خان کورلئونه زانو بزنیم.»