از هیروشیما با عشق
خاطرات یکی از قربانیان بمباران اتمی

کتاب «از هیروشیما با عشق» نوشتۀ یوکو موری‌واکی و ویراستۀ پُل هَم
جنگ در ژاپن و بمباران اتمی هیروشیما از نگاه یک دختر نوجوان ژاپنی که خود در این بمباران کشته شد. کتاب «از هیروشیما با عشق: خاطرات یکی از قربانیان بمباران اتمی» خاطرات یک دختر نوجوان ژاپنی به نام یوکو موری‌واکی است که در زمان بمباران اتمی هیروشیما توسط امریکا در آنجا زندگی می‌کرد و قربانی این فاجعه شد.
کتاب «از هیروشیما با عشق» یک تاریخ غیررسمیِ جنگ و مصائب و فجایع آن است؛ یک تاریخ غیررسمی که نویسنده‌اش نه مورخی حرفه‌ای، بلکه نوجوانی است که تازه پا به دبیرستان گذاشته و از خانه و مدرسه و زندگی روزمره‌اش در دوران جنگ می‌نویسد و از خلال نقل خاطراتش تصویری از جنگ و اثرات مخرب و مصائب آن ارائه می‌دهد که امروزه سندی است نشانگر اینکه جنگ چگونه زندگی‌های بی‌شمار مردم گمنام، از جمله کودکان و نوجوانان، را نابود می‌کند.
متن اصلی کتاب «از هیروشیما با عشق» اولین بار در سال 1996، پنجاه‌ویک سال بعد از بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی، به زبان ژاپنی و توسط کوجی هوسوکاوا، برادر ناتنی یوکو، منتشر شده و ترجمۀ انگلیسی دِبی ادواردز از این کتاب هم، که اساس ترجمۀ فارسی آن بوده است، با ویرایش و مقدمه و مؤخره و توضیحات افزودۀ پُل هَم، نخستین بار در سال 2013 به چاپ رسیده است.

مروری بر کتاب «از هیروشیما با عشق»
یادداشت‌های یوکو موری‌واکی در کتاب «از هیروشیما با عشق» از آوریل 1945 آغاز می‌شود و در اوت 1945 به پایان می‌رسد. این یادداشت‌ها در اواخر جنگ جهانی دوم نوشته شده‌اند و بحران جنگ در ژاپن را از دریچۀ چشم دختربچه‌ای که تازه قدم به دوران نوجوانی گذاشته و در اواخر جنگ جهانی دوم با هزار امید و آرزو وارد دبیرستان شده است، به تصویر می‌کشند.
خاطرات یوکو در کتاب «از هیروشیما با عشق» با ورود او به دبیرستان آغاز می‌شود. یوکو در متن جنگ به‌سر می‌برد اما هنوز نمی‌داند دقیقاً چه فاجعۀ مرگباری در انتظار او به کمین نشسته و معصومانه و با دلی پُر امید، از آرزوهای کوچک و بزرگش می‌نویسد؛ از شادی‌های کوچک مدرسه و از رؤیاهایش برای آینده. یوکو تازه وارد مدرسۀ کِنجو شده است؛ مدرسه‌ای که بنا به توضیحات پُل هَم، که در لابه‌لای یادداشت‌های یوکو گنجانده شده‌اند، مدرسه‌ای قدیمی و معتبر بوده و دانش‌آموزان برای ورود به آن باید گزینش و آزمون سختی را از سر می‌گذرانده‌اند. یوکو خوشحال است که توانسته بر این دشواری فائق آید و در دبیرستان کنجو پذیرفته شود.
یوکو اما در متن جنگ زندگی می‌کند و بدتر از آن، درست در جایی که قرار است بمب اتم بر آن فرود آید. در پشت سادگی و روشنی یادداشت‌های یوکو در کتاب «از هیروشیما با عشق» تیرگی‌ای پنهان است که پس‌زمینۀ تاریک و جنگ‌زدۀ این یادداشت‌ها را می‌نمایاند. یوکو از روزمره‌گی‌هایش می‌گوید و از کارهای مدرسه و درس‌ها و تکالیفش. او در تلاش است که دانش‌آموزی نمونه باشد و امیدوار که ژاپن در جنگ پیروز شود. در پس‌زمینۀ خاطرات او اما صدای آژیر خطر به گوش می‌رسد و سخن از آوارگی بچه‌ها به‌خاطر جنگ، گذاشته شدن بخشی از بارِ جنگ بر دوش آن‌ها، جیره‌بندی و دیگر مصائبی است که جنگ به‌بار می‌آورَد. این پس‌زمینه را پُل هَم، با توضیحاتی که میان یادداشت‌های یوکو در کتاب «از هیروشیما با عشق» گنجانده، روشن می‌کند. توضیحات پُل هَم کمکی هستند به خوانندگانی که اطلاع چندانی از جزئیات مربوط به زندگی ژاپنی‌ها در دوران جنگ جهانی دوم و ماه‌های منتهی به بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی ندارند. این توضیحات کمک می‌کنند که اشارات موجز یوکو به برخی امور را بهتر دریابیم و برایمان روشن شود او در چه شرایطی زندگی می‌کرده است.
در دوران جنگ جهانی دوم در ژاپن بچه‌ها نیز، طبق قانون بسیج دانش‌آموزی، بخشی از بارِ جنگ را به دوش می‌کشیدند. آن‌ها به کارهای مختلف و سخت گماشته می‌شدند. یوکو نیز در یادداشت‌هایش می‌نویسد که کارِ پاکسازی خانه‌هایی را انجام می‌داده که آن‌ها را، برای ایجاد فضاهای آتش‌شکن، تخریب کرده بوده‌اند. چنانکه برادر یوکو در مقدمه‌اش بر کتاب «از هیروشیما با عشق» توضیح می‌دهد، طی همین کار بوده که بمباران اتمی رخ می‌دهد و یوکوی سیزده‌ساله کشته می‌شود.
آخرین یادداشت کتاب «از هیروشیما با عشق» یادداشتی است که پدر یوکو، آتارو موری‌واکی، سال‌ها بعد از مرگ دخترش، به جای او در دفتر خاطراتش نوشته است. پدر یوکو در زمانی که دخترش این یادداشت‌ها را می‌نوشت در جنگ و دور از خانه بود و سال بعد که برگشت تازه از مرگ فرزندش باخبر شد و سال‌ها بعد، آخرین یادداشت دفتر خاطرات یوکو را به‌جای او و خطاب به او نوشت؛ یادداشتی تلخ و پر از درد دربارۀ آخرین لحظات زندگی یوکو.
کتاب «از هیروشیما با عشق»، علاوه بر یادداشت‌های یوکو موری‌واکی، از پیش‌گفتار پُل هَم با عنوان «یافتنِ یوکو»، مؤخرۀ او با عنوان «خدا نگهدار، یوکو!»، مقدمۀ کوجی هوسوکاوا، برادر یوکو، بر دفترچۀ خاطرات او و نیز تصاویری از یوکو و دفترچۀ خاطراتش تشکیل شده است.

دربارۀ ترجمۀ فارسی کتاب «از هیروشیما با عشق»
کتاب «از هیروشیما با عشق: خاطرات یکی از قربانیان بمباران اتمی» با ترجمۀ پژمان طهرانیان در انتشارات مان کتاب منتشر شده است.
پژمان طهرانیان، متولد 1357 در تهران، مترجم، ویراستار و مقاله‌نویس ایرانی است. طهرانیان دارای لیسانس علوم تغذیه از دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات است. او همچنین یک دورۀ یک‌سالۀ روزنامه‌نگاری را در مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها و نیز دورۀ دوسالۀ نشر و ویرایش و ترجمه را در مرکز نشر دانشگاهی گذرانده و از اوایل دهۀ 80 خورشیدی وارد کار کتاب و نشر شده است.
طهرانیان با ترجمۀ کتاب‌های حوزۀ کودک و نوجوان برای انتشارات هرمس، به‌طور حرفه‌ای‌تر وارد کار ترجمه شد.
نمونه‌خوانی و نسخه‌پردازی در انتشارات کتاب خورشید، ویراستاری برای انتشارات هرمس، نشر نو، نشر ماه‌ریز و نشر مشکی، همکاری با نشریات مختلف به‌عنوان مقاله‌نویس و مترجم، همکاری با دفتر سازمان یونیسف در تهران به‌عنوان مترجم و نیز ترجمۀ کتاب‌های مختلف در حوزۀ ادبیات بزرگسال و کودک و نوجوان از جمله فعالیت‌های پژمان طهرانیان از دهۀ 80 خورشیدی تاکنون هستند.
طهرانیان همچنین عضو انجمن مترجمان ادبی کانادا و انجمن مترجمان ایالت آلبرتا در کانادا و مؤسس انتشارات مان کتاب است.
از ترجمه‌های پژمان طهرانیان می‌توان به کتاب‌های «جزیره»، «وقایع کلاغیه»، «داستان‌های برق‌آسا»، «زندگی و مرگ شهردار کاستربریج»، «آشنایی با رمز و رازهای نویسندگی»، «مبانی مطالعات سینمایی و نقد فیلم»، «اگر گابریل نبود»، «کلاهبردارِ من: گزارشی از مواجهه با مال‌باختگی» و «استبداد: بیست درس از قرن بیستم» اشاره کرد.