ماراتن صد ساله

کتاب «ماراتن صدساله» نوشتۀ مایکل پیلزبری
چینی‌ها چگونه به قدرتی بزرگ در دنیا بدل شده‌اند و آن‌ها چه تهدیدی برای امریکا دربردارند؟ کتاب «ماراتن صدساله: راهبرد پنهانی چین برای کنار زدن امریکا و تبدیل شدن به ابرقدرت جهان»، با عنوان اصلی The Hundred-Year Marathon: Chinas Secret Strategy to Replace America as the Global Superpower، کتابی است که در آن، با استناد به اسناد و مدارک گوناگون و نیز ارجاع به فرهنگ و هنر و ادبیات و برنامه‌های تلویزیونی چین، استراتژی کهن مبتنی بر پنهان‌کاری چینی‌ها و استفاده از این استراتژی برای از میدان به در بردن امریکا و تبدیل کردن چین به یک قدرت بزرگ اقتصادی و سیاسی و نظامی در جهان شرح داده شده و همچنین از نقشی که امریکا، خواسته و ناخواسته، در قدرت گرفتن چین ایفا کرده، سخن رفته است.
مایکل پیلزبری، که خود یک استراتژیست متخصص سیاست‌های چین است و چم‌وخم فرهنگ و سیاست این کشور را خوب می‌شناسد، در کتاب «ماراتن صدساله» اطلاعات خود و آن‌چه را که از تحقیقاتش در اسنادِ از طبقه‌بندی خارج شده دربارۀ چین و استراتژی ابرقدرت شدن این کشور به دست آورده، روی دایره ریخته تا نشان دهد چین امروز چگونه به اینجا رسیده است و می‌خواهد به کجا برود.
پیلزبری در کتاب «ماراتن صدساله» به امریکا هشدار می‌دهد که اگر سیاست‌های رقابتی‌تری را در قبال چین اتخاذ نکند و گول ظاهر صلح‌آمیز فعالیت‌های توسعه‌طلبانۀ چین را بخورد، در آینده چین جای امریکا را به‌عنوان یک ابرقدرت جهانی خواهد گرفت.
متن اصلی کتاب «ماراتن صدساله» اولین بار در سال 2015 منتشر شده است.

مروری بر کتاب «ماراتن صدساله»
مایکل پیلزبری در کتاب «ماراتن صدساله» می‌کوشد که از درون کشور چین و از چشم رهبران و دولتمردان و سیاست‌گذاران این کشور به پروژه و استراتژی جاه‌طلبانه و پنهان‌کارانۀ چین بنگرد تا شناختی از آن‌چه در پس پردۀ سیاست چین، دربارۀ گسترش اقتدار این کشور در عرصۀ جهانی، می‌گذرد و پیشینۀ رویکرد سیاسی کنونی چین بپردازد و نیز سیاست امریکا در قبال چین را با دیدی نقادانه مورد بررسی و تحلیل قرار دهد.
کتاب «ماراتن صدساله» از فریب‌خوردگی امریکا از چین سخن می‌گوید و از این پنداشت غلط امریکا که فعالیت‌های توسعه‌طلبانۀ چین صلح‌آمیز هستند و آسیبی به قدرت امپریالیستی امریکا نمی‌زنند. پیلزبری اما در کتاب «ماراتن صدساله» با غور در اسناد و مدارک موجود و ارجاع به ادبیات و سینما و برنامه‌های تلویزیونی چین و نیز فرهنگ چین باستان نشان می‌دهد که چینی‌ها همواره در پیشبرد اهداف خود از شیوه‌هایی پنهان‌کارانه سود می‌جویند و این جزوی از فرهنگ باستانی آن‌هاست.
پیلزبری در کتاب «ماراتن صدساله» معتقد است که صلح‌آمیز بودن فعالیت‌های توسعه‌طلبانۀ چین، کلاهی بوده که چینی‌ها سرِ امریکایی‌ها گذاشته‌اند و آن‌ها در عمل و در خفا سیاست‌هایی عکسِ این ادعا را پیش برده‌اند و از دوران مائو درصدد بوده‌اند که تا زمان صدسالگی چین کمونیست، یعنی تا سال 2049، چین را به ابرقدرتی سیاسی و نظامی و اقتصادی در جهان تبدیل کنند و کاری کنند که چین جای امریکا را، به‌لحاظ موقعیت نظامی و سیاسی و اقتصادی، در جهان بگیرد.
کتاب «مارتن صدساله» در بررسی رَوَند و شیوۀ توسعه‌طلبی چینی‌ها و تفکر توسعه‌طلبانۀ چین معاصر، به گذشتۀ دورِ چین و تاریخ و سنت‌های سیاسی این کشور نقب می‌زند و از ریشه‌دار بودن استراتژی و مَشیِ توسعه‌طلبانۀ چینی‌ها در سنت‌ و آموزه‌های سیاسی چینِ باستان سخن می‌گوید. این کتاب نشان می‌دهد که چینی‌ها چگونه الگوهای توسعه‌طلبانۀ خود را از آموزه‌های سنتی خود در زمینۀ سیاستمداری گرفته‌اند.
کتاب «ماراتن صدساله» با اشاره‌ای به انفجار نمادهای غرب در حضور غربی‌ها توسط کای گوجیانگ، هنرمند مشهور چینی، آغاز می‌شود. نویسنده ماجرای پرفورمنسی را نقل می‌کند که کای گوجیانگ در مراسمی که جمعی از سیاستمداران غربی هم در آن حضور داشته‌اند اجرا کرده و در آن درخت کریسمسی را منفجر کرده و دودی به راه انداخته که نماد انفجار باروت توسط چینی‌ها بوده است. پیلزبری از مواجهۀ ساده‌دلانۀ سیاستمداران غرب با این پرفورمنس سخن می‌گوید و از اینکه ملی‌گرایان چین کای گوجیانگ را به‌خاطر اجرای چنین پرفورمنس‌هایی تحسین می‌کنند چون در آن‌ها نمادهای غرب منفجر می‌شوند. پیلزبری در پسِ پرفورمنس‌هایی از این دست، استراتژی چینی‌ها علیه غرب را می‌بیند و معتقد است سیاستمداران امریکایی‌ای که به این هنرمند، بابت نقشی که در تفاهم میان چین و امریکا ایفا کرده، مدال داده و از او تقدیر کرده‌اند، مقصود پشت پرفورمنس کای را درنیافته‌اند و نفهمیده‌اند که این پرفورمنس نماد هنری سیاست‌های خصمانۀ پنهان چین در قبال غرب است و چین دارد مخفیانه، برای اینکه تا سال 2049 میلادی جای امریکا را بگیرد، برنامه‌ریزی می‌کند و امریکا هم دانسته و ندانسته در پیشبرد این استراتژی چین به این کشور کمک کرده است، با این تصور که این دو دولت می‌توانند با یکدیگر همکاری مسالمت‌آمیز داشته باشند. در سرآغاز کتاب «ماراتن صدساله» به‌نحوی به سیاستمداران امریکا هشدار داده شده که معنای پنهان پشت پرفورمنس‌های کای را جدی بگیرند و در پسِ آن‌ها، نمایش قدرت دولت چین را ببینند. نویسنده در ادامۀ کتاب «ماراتن صدساله» از این موضوع سخن می‌گوید که چین چه استراتژی‌ و برنامه‌ای را برای اینکه در آینده به قدرتی بلامنازع در جهان تبدیل شود پیش می‌برد.
پیلزبری در کتاب «ماراتن صدساله» بر این عقیده است که امریکا اگر می‌خواهد میدان را به چین واگذار نکند باید سیاست رقابتی جدی‌تری را در قبال چین اتخاذ کند.
کتاب «ماراتن صدساله» از مقدمه‌ای با عنوان «خیال واهی» و یازده فصل تشکیل شده است.
فصل‌های یازده‌گانۀ کتاب «ماراتن صدساله» عبارتند از: «رؤیای چین»، «عصر دولت‌های متخاصم»، «فقط چین می‌تواند به دیدن نیکسون بیاید»، «آقای وایت و خانم گرین»، «امریکا شیطان بزرگ»، «پلیس پیام‌رسانی چین»، «گرز قاتل»، «سیاه‌بازی سرمایه‌داران»، «نظم جهانی به سبک و سیاق چینی‌ها در سال 2049»، «تیر اخطار» و «امریکا دولت متخاصم».

دربارۀ مایکل پیلزبری، نویسندۀ کتاب «ماراتن صدساله»
مایکل پیلزبری (Michael Paul Pillsbury)، متولد 1945، سیاستمدار و مؤلف امریکایی است. او همکاری با دولت امریکا، به‌عنوان استراتژیست سیاست خارجی، را در کارنامۀ کاری خود دارد.
پیلزبری سِمَت‌های مختلفی در وزارت دفاع امریکا داشته است. او متخصص استراتژی چین است و به‌جز کتاب «ماراتن صدساله» دو کتاب دیگر نیز دربارۀ استراتژی چین نوشته که عبارتند از: «محیط امنیتی آینده از دیدگاه چین» و «نظر چین دربارۀ جنگ‌های آینده».

دربارۀ ترجمۀ فارسی کتاب «ماراتن صدساله»
کتاب «ماراتن صدساله: راهبرد پنهانی چین برای کنار زدن امریکا و تبدیل شدن به ابرقدرت جهان» با ترجمۀ سیامک دل‌آرا و اعظم ورشوچی‌فرد در بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه منتشر شده است.
سیامک دل‌آرا، متولد 1353 در تهران، مترجم ایرانی است. او فارغ‌التحصیل مترجمی زبان انگلیسی است.
از ترجمه‌های سیامک دل‌آرا می‌توان به رمان‌ «پردۀ حائل» اشاره کرد.

اعظم ورشوچی‌فرد، متولد 1348، مترجم ایرانی است. از ترجمه‌های او می‌توان به کتاب «صنعت شادی» اشاره کرد.

سیامک دل‌آرا و اعظم ورشوچی‌فرد، به‌جز کتاب «ماراتن صدساله»، در ترجمۀ سه کتاب «ماجراهای کسب‌وکار: دوازده ماجرای به‌یادماندنی از وال استریت»، «دموکراسی‌ها چگونه می‌میرند: آنچه تاریخ در مورد آینده می‌گوید» و «تروریسمِ سعودی» نیز با یکدیگر همکاری داشته‌اند.