آهو، سلندر، طلحک و دیگران
فیلمنامه‌ای سه اپیزودی از بهرام بیضائی. «آهو، سلندر، طلحک و دیگران» تصاویری است تلخ از مردمی تباه‌شده که در مواقعی اسباب تباهی خود را به دست خود فراهم می‌آورند. بیضائی در سه اپیزود این فیلمنامه به نقد وجوه مختلف فرهنگ و جامعه‌ای استبدادزده و گرفتار جهل می‌پردازد و البته به تنهایانی که خلاف جریان شنا می‌کنند و آگاهانه می‌کوشند در برابر جهل و ظلم و تجاوز مهاجمان مقاومت کنند. زمینه رویدادهای هر سه اپیزود شهری ویران‌شده و به تاراج‌رفته است با اجسادی که پشت دیوار آن بر هم تلنبار شده‌اند. در اپیزود نخستِ فیلمنامه، داستان دختری روایت می‌شود که برخلاف رسم رایج در برابر ظلم و تجاوز می‌ایستد. در اپیزود سوم، با عنوان «طلحک و دیگران»، بیضائی به یکی از دغدغه‌های همیشگی خود یعنی احیاء سنت‌های نمایشی ایرانی پرداخته و مثل همیشه با نگاهی نو و متفاوت به سراغ یکی از این سنت‌ها رفته و آن را دستمایه طرح رویکردی انتقادی به جامعه و تاریخ و فرهنگ قرار داده است. سنتی که بیضائی در این اپیزود از آن وام گرفته جشن قدیمی میر نوروزی است. در این جشن، مردم یک حاکم دروغین را جای حاکم واقعی می‌نشانده‌اند و او حکمهایی خنده‌دار صادر می‌کرده که در لفافِ خنده و شوخی حاوی نکاتی انتقادی نیز بوده‌اند. بیضائی در «طلحک و دیگران» وجه تراژیک سرنوشت میر نوروزی را در جامعه‌ای که تاب انتقاد ندارد نمایش می‌دهد.
«آهو، سلندر، طلحک و دیگران» در انتشارات روشنگران و مطالعات زنان منتشر شده است.
درباره نویسنده: بهرام بیضائی (- 1317)، کارگردان تئاتر و سینما، نمایشنامه‌نویس، فیلمنامه‌نویس، تدوین‌گر، پژوهشگر، مقاله‌نویس، داستان‌نویس، مترجم و شاعر ایرانی.
رتبه گودریدز: 3/84 از 5.
ادامه keyboard_arrow_down
