سرخِ سفید
خُرده‌روایت‌هایی از تاریخ معاصر ایران که در یک خط داستانیِ اصلی به هم می‌آمیزند. در رمان سرخِ سفید، نوشته مهدی یزدانی‌خُرم، با داستانهای آدمهایی عادی سر و کار داریم که سرنوشت‌شان به نحوی با وقایع مهم تاریخ معاصر ایران، به ویژه وقایع سالهای پایانی حکومت پهلوی و سالهای آغازین انقلاب، گره می‌خورد. در سرخِ سفید تاریخ و حواشی آن را از منظر طنز و تراژدی تماشا می‌کنیم. شخصیت اصلی این رمان یک نویسنده رزمی‌کار است، در حال مبارزه برای گرفتن کمربند مشکی. در حین پانزده مبارزه این رزمی‌کار، تکه‌هایی از تاریخ به صحنه احضار می‌شود. در بخشی از این رمان می‌خوانید: «... مهتابی‌های خاک‌گرفته رختکن و سروصدای برخوردِ استخوانِ پاها با میت‌ها هم نمی‌تواند جلو شاعر را بگیرد که گاهی توی ذهنِ کیو کوشین کا می‌چرخد و بعد که ناپدید می‌شود، باز سایه‌های آن صد تفنگ‌چی مشروطه‌خواه است که شبی وسطِ تونلِ رسالت از زیرِ زمین و از دلِ یک گودال پیدای‌شان شد و به نویسنده که با ساکِ بر دوش در فاصله میانِ دو تونل، روی چمن‌ها، نشسته بود و در شوکِ رفتن نامزدش که قرار بود زنش شود و نشد زارزار گریه می‌کرد، نزدیک شدند و بی‌توجه گفتند که می‌دانند همه‌شان مُرده‌اند و دست‌شان کوتاه است از دنیا و دنیا مزرعه آخرت است و... که نمی‌توانند بروند آن‌ورِ تونل... و بعد هم گفتند در راهِ فتحِ تهران بودند که کوه ریزش می‌کند و همه‌شان بدون شلیکِ حتا یک تیر جان می‌دهند...»
رمان سرخِ سفید در نشر چشمه منتشر شده است.
درباره نویسنده: مهدی یزدانی‌خُرم (- 1358)، داستان‌نویس، روزنامه‌نگار، منتقد ادبی و ویراستار ایرانی.
رتبه گودریدز: 3/73 از 5.
ادامه keyboard_arrow_down
