اگر به خودم برگردم
کسی که در شهرها پرسه میزند آنها را چگونه میبیند و درک میکند و شهرها چه اسراری از خود را با او در میان میگذارند؟
با خواندن جستارهای والریا لوئیزلی در کتاب اگر به خوردم برگردم: ده جستار درباره پرسه در شهر چه بسا تا حدودی جواب این پرسش را بگیریم. لوئیزلی در این کتاب تجربههای خود را از پرسه زدن در شهرهای مختلف با ما در میان میگذارد و در این میان به بیشمار کتابهایی که خوانده ارجاع میدهد. موضوع جستارهای او نه پیدا کردن بلکه گم کردن و گم شدن است: گم کردن آنچه در یک شهر دنبالش میگردیم و نیز گم شدن در شهر و از این طریق پیدا کردن چیزی در خودمان و در شهر که در ظاهر به چشم نمیآید. پرسه زنی در جستارهای لوئیزلی هم شیوهای است برای تأمل در خود و هم شیوهای برای کشف ذهنی شهرها و کشف ذهنیتی که پشت شهرها پنهان شده است. لوئیزلی همچنین نشانمان میدهد که شهرها را مثلا از داخل هواپیما یا سوار بر دوچرخه چگونه میتوانیم درک کنیم.
یک اتاق و نصفی، پرواز به خانه، مانیفست دوچرخه، مسیرهای جایگزین، سیمان، -شهرهای پرلُکنت، رلینگو: نقشهنگاری فضاهای داخلی، بلیت برگشت، اتاقهای دیگر و اقامت دائمی عنوانهای ده جستاری است که در کتاب اگر به خودم برگردم میخوانید.
این کتاب با ترجمه کیوان سررشته در مجموعه «جستار روایی» نشر اطراف منتشر شده و سومین کتاب این مجموعه است.
درباره نویسنده: والریا لوئیزلی (- 1983)، نویسنده مکزیکی و مدرس ادبیات و نویسندگی خلاق در دانشگاه هوفسترا در نیویورک.
ادامه keyboard_arrow_down