جان کلام
معمولاً نویسندگان دنیادیده داستانهایی متنوع‌تر و پرماجراتر می‌نویسند؛ داستانهایی هم جذاب و پرکشش و سرگرم‌کننده و هم حاوی اندیشه‌های نغز که به عمق زندگی و روحیات انسان راه می‌برد. گراهام گرین یکی از این نویسندگان است. نویسنده‌ای که در گوشه‌وکنار جهان بوده و در بسیاری از حوادث سیاسی مهم قرن بیستم حضور داشته و این حوادث را از نزدیک دیده است. به همین دلیل جغرافیای رمانهای او جغرافیایی متنوع است و هر رمان او در گوشه‌ای از دنیا اتفاق می‌افتد. گراهام گرین در رمان جان کلام خوانندة خود را به سواحل غربی آفریقا در دوران جنگ جهانی دوم می‌برد. شخصیت اصلی این رمان پلیسی درستکار به نام سرگرد اسکوبی است که به رغم لیاقت و درستکاری به مقامی که شایستۀ آن است نرسیده، اما به کارِ خود عشق می‌ورزد. گرین در این رمان نیز مانند دیگر رمانهایش با طنزی گزنده از پیچیدگی‌های انسان و موقعیت‌های دشوار زندگی آدمی سخن می‌گوید و همچنین از تنهایی و «دیگری» بودن و غریبه‌به‌حساب‌آمدن و بیگانه‌بودن کسی که شبیهِ دیگران نیست، در میانِ اکثریتی که به دیگری مشکوک نگاه می‌کنند. رمان با مکالمه‌ای آغاز می‌شود که به شخصیت اصلی داستان مربوط است و از خلال همین مکالمه هم تا حدودی به موقعیت این شخصیتِ متفاوت با دیگران در برابر آنهایی که شبیه او نیستند پی می‌بریم و این گونه آرام‌آرام به خود او نزدیک و نزدیک‌تر می‌شویم.
رمان جان کلام با ترجمۀ پرتو اشراق در انتشارات نیلوفر منتشر شده است.
درباره نویسنده: گراهام گرین (1991 – 1904)، داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، روزنامه‌نگار، فیلمنامه‌نویس و منتقد ادبی و سینمایی اهل انگلستان.
ادامه keyboard_arrow_down
