ایران و جنگ جهانی اول
میدان نبرد قدرت‌های بزرگ
جنگ جهانی اول و پیامدهای آن را می‌توان بزرگ‌ترین و مهم‌ترین رخداد تاریخ قرن بیستم دانست. با شروع جنگ فشار خارجی در ایران افزوده شد و همین امر باعث اختلافات دیرینه‌ای در عرصه سیاست ایران شد. حکومت مرکزی آنچنان دچار ازهم گسیختگی و اختلافات متعدد بود که دولت‌های مختلفی روی‌کار می‌آمدند و چند ماه بیشتر دوام نداشتند. حتی خود حکومت مرکزی نیز منبع قدرت به شمار نمی‌رفت. یکی از ناظران آن دوره به نام بلوخر نقل می‌کند «برای قدرت سیاسی موجود در کشور دو منبع وجود داشت، یکی رسمی که شامل حکومت و پیوندهایش می‌شد، و دیگری غیررسمی»، که به گفته او شامل «نیروهای ملی» می‌شد.از مهم‌ترین پیامدهای جنگ نیز می‌توان به سقوط امپراتوری‌های اتریش ـ مجارستان، عثمانی و روسیه، و از پی آن ظهور جمهوری اتریش، پادشاهی مجارستان، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی، و جمهوری کمالیستی در ترکیه اشاره کرد.
در قسمتی از کتاب می خوانیم:
«برخلاف بریتانیایی‌ها که منافعشان در هندوستان به خودی خود آن‌ها را وا می‌داشت سیاست مداخله جویانه‌ای را در ایران دنبال کنند، آلمان در نگاه اول به نظر می‌رسید که تهدید مستقیمی علیه ایران نباشد. آلمان در روابطش با ایران می‌توانست از این امتیاز در برابر روس‌ها و عثمانی‌ها، که می خواستند خود را به عنوان متحد معرفی کنند، بهره برداری کند. درست است که آلمانی ها « همواره تلاش می‌کردند سهم بیش‌تری کسب کنند، اما همیشه مراقب بودند که به ویژه دشمنی روس‌ها را برنینگیزند.»
کتاب «ایران و جنگ جهانی» با عنوان فرعی « میدان نبرد قدرت‌های بزرگ» توسط «مهدی حقیقت‌خواه» به فارسی برگردانده است
درباره نویسنده: تورج اتابکی پژوهشگر تاریخ، صاحب اثر«آذربایجان: قومیت و مبارزه بر سر قدرت در ایران»
رتبه گودریدز:
ادامه keyboard_arrow_down
