نظم زمان
کتابی که باورهای رایج ما درباره زمان را بر هم می‌زند. کارلو رووِلّی در کتاب نظم زمان: رازگشایی معمای زمان ، چنانکه خود در این کتاب اشاره می‌کند، همچون کاراگاهی در یک رمان پلیسی که در تلاش برای گشودن گره معمای یک جُرم است، می‌کوشد گره از معمای زمان باز کند. رووِلّی در این کتاب نه فقط در مقام یک فیزیکدان، بلکه در مقام دانشمندی آشنا به فلسفه و ادبیات از راز زمان سخن می‌گوید. او کاوش در معمای زمان را با طرح این ادعا آغاز می‌کند که: «زمان به گونه‌ای کاملا متفاوت از آنچه به‌نظر می‌رسد، عمل می‌کند.» به اعتقاد او ما «نحوه واقعی عملکرد زمان را هنوز نمی‌شناسیم.»
او در این کتاب ابتدا فروپاشی زمان را اعلام می‌کند، آن‌گاه ما را به جهانی بدون زمان می‌برد و بعد بار دیگر به زمانی که در بخش نخست کتاب فروپاشی‌اش را اعلام کرد باز می‌گردد تا اجزای آن را، که گویی نه واقعیتی بنیادین بلکه برساخته ذهن ماست، کشف کند و ما را با این احتمال مواجه کند که چه بسا در این داستانِ معمایی مجرم خود ما باشیم که زمان را ساخته‌ایم. رووِلّی می‌نویسد: «معمای زمان در نهایت شاید بیشتر در مورد خودمان باشد تا درباره کیهان. شاید مثل اولین و برترین رمان معماییِ تاریخ، ادیپ شهریار نوشته سوفوکل، مجرم خودِ کاراگاه باشد.»
کتاب از یک مقدمه و سه بخش تشکیل شده است با عنونهای: «فروپاشی زمان»، «جهان بدون زمان» و «منابع زمان».
نظم زمان: رازگشایی معمای زمان با ترجمه مزدا موحد در نشر نو منتشر شده است.
درباره نویسنده: کارلو رووِلّی (- 1956)، فیزیکدان ایتالیایی.
ادامه keyboard_arrow_down
