دُرُشتی
داستانهایی از فقر، جنگ، آوارگی و محرومیت و تیره‌روزیِ مردم فرودست و دیگر تیرگی‌‌هایی که جامعه‌ای را تاریک می‌کنند. علی‌اشرف درویشیان که در داستانهایش اغلب به مردم فرودست و حاشیه‌ای و محروم جامعه پرداخته و با شفقت و نگاهی انتقادی رنجهای آنها را روایت کرده است، در مجموعه داستان دُرُشتی نیز زندگی همین قشر از مردم جامعه را دستمایۀ داستانهای خود قرار داده و البته این بار به شیوه‌ای متفاوت‌تر از شیوة رئالیستی معروف خود به این مقوله پرداخته است. در این مجموعه، برخلاف سبک مرسوم درویشیان در آثاری که قبل از دُرُشتی منتشر کرده بود، با روایت‌هایی کاملاً کلاسیک و رئالیستی مواجه نیستیم. درویشیان در داستانهای مجموعۀ دُرُشتی شیوه‌هایی متفاوت با روایت رئالیستی کلاسیک را برای داستان‌گویی برگزیده، اگرچه اینجا هم از واقعیت نوشته است. او در این مجموعه از مردم کردستان نوشته و از رنجهای آنها در مقطعی از تاریخ معاصر ایران سخن گفته است، از جمله از تأثیرات جنگ بر زندگی این مردم و از آوارگی و بی‌کس‌وکارشدنِ آنها و دیگر عواقب هولناکی که جنگ برایشان به بار آورده است. بمباران شیمیایی کردستان در جریان جنگ ایران و عراق از جمله مضامینی است که درویشیان در مجموعه داستان دُرُشتی به آن پرداخته و تأثیرات تلخ و فاجعه‌بار آن را ترسیم کرده است.
عنوانهای داستانهای این مجموعه عبارتند از: «دُرُشتی»، «این لحظه»، «خانۀ نمدی کوچک»، «شبح»، «نشانه»، «نان و نمک برای پر طاووس»، «کبریت بی‌خطر»، «سکۀ سوراخ»، «باریکه‌راه مهتابی» و «بفرینه».
مجموعه داستان دُرُشتی در نشر چشمه منتشر شده است.
دربارة نویسنده: علی‌اشرف درویشیان (1396 – 1320)، داستان‌نویس و پژوهشگر ایرانی.
رتبۀ گودریدز: 74/3 از 5.
ادامه keyboard_arrow_down
