چهارراه

چهارراه
عاشق و معشوقی قدیمی به نامهای نهال فرّخی و سارنگ سهش، که عشقشان به وصل نینجامیده و سالهاست همدیگر را ندیده‌اند، در حوالی سال 1380 خورشیدی به تصادف یکدیگر را بر سرِ چهارراهی ملاقات می‌کنند. نهال با یکی از دوستان قدیمی سارنگ ازدواج کرده و اکنون بار خود را بسته و در تدارک مهاجرت است. سارنگ اما سالها در زندان بوده است بی‌آنکه نهال از این موضوع با خبر بوده باشد. دیدار این دو رازها و معماهایی را از گذشته می‌گشاید. بهرام بیضائی در نمایشنامه «چهارراه» با نگاهی تلخ و انتقادی گوشه‌ای از تاریخ معاصر ایران و زندگی اجتماعی ایرانیان را روایت کرده است. در این نمایشنامه با فرمی که بیضائی برای روایت و صحنه‌پردازی و فضاسازی برگزیده است زمانها و مکانهای مختلف در یک مکان که همان چهارراه محل ملاقات نهال و سارنگ است گرد می‌آیند تا تصویری چندوجهی از یک زمانه و مردم آن به دست داده شود. «چهارراه» مثل دیگر آثار بیضائی اثری انتقادی است. بیضائی در این نمایشنامه با طرح و توطئه‌ای مبتنی بر راز و معما و غافلگیری، که از ویژگی‌های بسیاری از آثار اوست، مخاطب را به ژرفای جامعه و تاریخ معاصر می‌برد و بخشی از رویدادهای معاصر را به صحنه می‌آورد. «چهارراه» از آثار نسبتاً جدید بیضائی است و اجرایی از آن به کارگردانی خود او در دانشگاه استنفورد روی صحنه رفته است.
نمایشنامه «چهارراه» در انتشارات روشنگران و مطالعات زنان منتشر شده است.
درباره نویسنده: بهرام بیضائی (- 1317)، کارگردان تئاتر و سینما، نمایشنامه‌نویس، فیلمنامه‌نویس، تدوین‌گر، پژوهشگر، مقاله‌نویس، داستان‌نویس، مترجم و شاعر ایرانی.
رتبه گودریدز: 3/74 از 5.