میراث داران گوگول

میراث‌داران گوگول
وقتی نویسندگانی که خود جایگاهی ویژه در عالم ادبیات دارند از ادبیات می‌نویسند در نوشته‌هایشان معمولا نکته‌هایی را درباره آثار ادبی بیان می‌کنند که چه بسا از چشم منتقدان آکادمیک که صرفا از بیرون به متون ادبی می‌نگرند پنهان بماند. آنها که خود اهل آفرینش ادبی‌اند و در این کار چیره‌دست در مواجهه با شاهکارهای ادبی از درون و بیرون با آن‌ها ارتباط می‌گیرند و در فرایند خواندن و درک متن، هم از کشف و شهود و تخیل و قریحه نویسندگی‌شان کمک می‌گیرند، هم از ذهن نقادانه‌شان. آنها همزمان از متن فاصله می‌گیرند و در متن غرق می‌شوند. مقالات توماس مان درباره ادبیات روسیه و نویسندگان روس در کتاب میراث‌داران گوگول نوشته‌هایی از این گونه است. مان که خود نویسنده‌ای قَدَر و طراز اول است در این کتاب با شور و تحسین و نیز با حساسیت و نکته‌سنجیِ انتقادی‌اش از ادبیات روسیه و نویسندگان روس سخن می‌گوید و دِینِ خود به این ادبیات را ادا می‌کند.
میراث‌داران گوگول شامل چهار مقاله از توماس مان درباره ادبیات روسیه است. مان در مقاله نخست کتاب به بررسی ادبیات قرن نوزدهم و ابتدای قرن بیستم روسیه پرداخته است و در سه مقاله دیگر درباره سه نویسنده بزرگ قرن نوزدهم روسیه یعنی داستایفسکی، تولستوی و چخوف نوشته است.
کتاب میراث‌داران گوگول با عنوان فرعیِ چهار مقاله از توماس مان درباره‌ی ادبیات روسیه با ترجمه سعید رضوانی در انتشارات آگاه منتشر شده است.
درباره نویسنده: توماس مان (1955 – 1875)، داستان‌نویس و جُستار‌نویس آلمانی و برنده جایزه نوبل ادبیات 1929.
رتبه گودریدز: 50/3 از 5.