مادام پیلینسکا و راز شوپن

مادام پیلینسکا و راز شوپن
اثری اتوبیوگرافیک درباره عشق و جوانی و موسیقی. اریک امانوئل اشمیت در کتاب «مادام پیلینسکا و راز شوپن» خاطراتی از کلنجارش با موسیقی شوپن را به صورت داستان‌وار روایت می‌کند. او تعریف می‌کند که چگونه در روز تولد نُه سالگی‌اش شنیدن اجرایی چیره‌دستانه از موسیقی شوپن او را به یادگیری پیانو برانگیخته، اما نتوانسته یاد بگیرد آثار شوپن را خوب بنوازد تا اینکه در بیست سالگی، وقتی برای تحصیل به فرانسه رفته است، به یمن آموزش نامتعارف استادی لهستانی به نام مادام پیلینسکا به راز موسیقی شوپن پی می‌برد. در بخشی از این کتاب می‌خوانید: «حدوداً شانزده ساله بودم که خواستم روی شوپن کار کنم. مگر هدفم از انتخاب پیانو این نبود که به راز او پی ببرم؟ معلمم یک والس، یک پرلود و یک نکتورن را انتخاب کرد. فکر گذراندن مقدماتِ سخت‌تر نگرانم می‌کرد.
افسوس. با اینکه مهارتم روزبه‌روز بیشتر می‌شد، روی نت‌های سخت مسلط می‌شدم، قطعه‌ها را حفظ و ضرب‌ها را رعایت می‌کردم؛ اما هیچ وقت دوباره لرزش اولین بار، آن دنیایی که از صدای مخملی ساخته شده بود، آن نوازش آکوردها و آن ملودی بلورین را احساس نکردم. پیانو از فشار انگشتان من اطاعت می‌کرد، اما نه به رؤیاهایم جوابی می‌داد و نه به خاطراتم. آن معجزه دوباره تکرار نمی‌شد. سازی که زیر انگشتان امه دل‌انگیز، درخشان، حساس و تأثیرگذار بود پیش من جدی و صریح بود. تقصیر پیانو بود یا من یا معلمم؟ چیزی نمی‌فهمیدم. شوپن از دستم فرار می‌کرد.»
«مادام پیلینسکا و راز شوپن» با ترجمه عاطفه حبیبی در نشر چترنگ منتشر شده است.
درباره نویسنده: اریک امانوئل اشمیت (- 1960)، نمایشنامه‌نویس، داستان‌نویس و فیلمساز فرانسوی – بلژیکی.