کارآگاه ماتئی پنجاه سال هم ندارد ولی در آستانه‌ی بازنشستگی است. ماتئی کارآگاهی فکور و توانمند است و همکارانش آنچنان از توانایی وی در اعجابند که اسمش را گذاشته‌اند «ماتِ اتومات». آخرین روزِ کاری ماتئی در دفترش، گزارش می‌رسد که جسد مثله‌شده‌ی دختر بچه‌ای در جنگلی نزدیک دهکده‌ای دورافتاده در اطراف زوریخ پیدا شده است. ماتئی به مادر دخترک مقتول قول می‌دهد که قاتل فرزندش را تسلیم عدالت خواهد کرد. این قول زندگی ماتئی را زیر و رو می‌کند. قول، (با عنوان فرعی فاتحه‌ای بر رمان پلیسی) آخرین رمان پلیسی دورنمات است. نکته‌ی مورد نظر دورنمات این است که اصل حاکم بر امور بشر بخت و اتفاق است، زیرا حتی خود ما زاییده تصادفیم.
فردریش دورنمات، زاده 1921، نمایشنامه‌نویس و رمان‌نویس سوئیسی است. در این شهر پس از اتمام دوران متوسطه به دانشگاه رفت. پدرش کشیشی معتقد و متدین بود و بر اساس تاثیری که از او گرفته بود در رشته‌ی علوم دینی، فلسفه و ادبیات آلمانی به تحصیل پرداخت. پس از تحصیل چندی در کش‌و‌قوس بود که نقاشی را حرفه‌ی خود قرار دهد یا نویسندگی. خیلی زود حرفه‌ی نویسندگی را برگزید، و همچنان به نقاشی ادامه داد. تابلوها و طرح‌های او آشکارا نشان می‌دهد که تئاتر برای او پلی میان نقاشی و ادبیات است. پس از چند سال وارد دانشگاه زوریخ شد و در رشته‌ی هنر و فلسفه ادامه تحصیل دادنخستین نمایشنامه دورنمات با عنوان "این نوشته شد" در سال 1947 عرضه شد. دورنمات در سال 1990 بر اثر حمله قلبی درگذشت.
ادامه keyboard_arrow_down
