جامعه‌شناسی نخبه‌کُشی: قائم مقام، امیرکبیر، مصدق
بررسی و تحلیل برآمدن نخبگان و برافتادن‌شان در تاریخ ایران. علی رضاقلی در کتاب «جامعه‌شناسی نخبه‌کُشی: قائم مقام، امیرکبیر، مصدق»، با تحلیل جامعه‌شناختی آن‌چه در تاریخ ایران بر سر نخبگان اصلاح‌گری چون قائم مقام فراهانی، میرزا تقی خان امیرکبیر و محمد مصدق آمد، به ریشه‌یابی پدیده نخبه‌کُشی در جامعه ایران می‌پردازد و این مسئله را از منظری جامعه‌شناسانه بررسی می‌کند. بنا به تحلیل و استدلال‌های رضاقلی در این کتاب، اصلاحات فرایندی است که باید از دل جامعه و خواست عمومی بیرون آید و جامعه برای آن آمادگی داشته باشد، چرا که در غیر این صورت با شکست مواجه می‌شود. رضاقلی شکست قائم مقام و امیرکبیر و مصدق را ناشی از این می‌داند که جامعه ایران برای اصلاحاتی که مدّ نظر آنان بوده آمادگی نداشته و دوام ساخت‌های استبدادی در جامعه‌ای که آن‌ها قصد اصلاح امور آن را داشته‌اند به شکست پروژه‌هایشان انجامیده است. در این کتاب، ضمن بحث از علل ناکامی نخبگانی که موضوع این پژوهش‌اند، تصویری از اوضاع کشورهای غربی در دوران این نخبگان به دست داده شده است.
کتاب از چهار فصل تشکیل شده است. در فصل اول ویژگی فرهنگ اقتصادی ایران، از دوره مغولان تا عصر قاجار، شرح داده شده و همزمان شرحی هم از تحولات غرب در این دوره پانصد ساله آمده است. سه فصل بعدی کتاب درباره قائم مقام، امیرکبیر و مصدق و دلیل ناکامی آنان است.
«جامعه‌شناسی نخبه‌کُشی: قائم مقام، امیرکبیر، مصدق» در نشر نی منتشر شده است.
درباره نویسنده: علی رضاقلی (- 1326)، پژوهشگر ایرانی حوزه جامعه‌شناسی و علوم سیاسی.
رتبه گودریدز: 3/72 از 5.
ادامه keyboard_arrow_down
