قباد شیوا

کتاب «قباد شیوا؛ از میان گفته‌ها و نوشته‌ها»
کتابی دربارۀ زندگی و آثار قباد شیوا، طراح و گرافیست ایرانی معاصر. کتاب «قباد شیوا؛ از میان گفته‌ها و نوشته‌ها»، با عنوان فرعی «زندگی با گرافیک»، شناخت‌نامه‌ای است در معرفی قباد شیوا و کارنامۀ هنری او از خلال گفته‌ها و نوشته‌های خودش و نیز مجموعه‌ای از یادداشت‌ها و مقالات دیگرانی که او و کارهایش را می‌شناسند.
قباد شیوا از گرافیست‌های خلاق و مشهور ایرانی است. او هنرمندی است که با خلق آثار گرافیکی‌اش نوعی گرافیک با ویژگی ایرانی را پدید آورد و شهرتش، به‌واسطۀ این آثار، جهانی شد. قباد شیوا همچنین مؤسس بخش گرافیک در صدا و سیمای ایران است.
در کتاب «قباد شیوا؛ از میان گفته‌ها و نوشته‌ها» با جنبه‌های گوناگون فعالیت‌های این هنرمند و نیز با زندگی و افکار و اندیشه‌های او، از زبان خودش و دیگران، آشنا می‌شویم.
کتاب «قباد شیوا؛ از میان گفته‌ها و نوشته‌ها» کتابی است کارآمد و خواندنی برای دانشجویان گرافیک و آن‌ها که تازه به این عرصه پا گذاشته‌اند و نیز پژوهشگران هنر، به‌ویژه پژوهشگران تاریخ گرافیک ایران، و همۀ علاقمندان به این مقوله.

مروری بر کتاب «قباد شیوا؛ از میان گفته‌ها و نوشته‌ها»
آنچه در کتاب «قباد شیوا؛ از میان گفته‌ها و نوشته‌ها» فراهم آمده، شامل منتخبی از مطالبی است که رسانه‌های گوناگون در سال‌های اخیر دربارۀ قباد شیوا و آثار و فعالیت‌های او منتشر کرده‌اند.
در کتاب «قباد شیوا؛ از میان گفته‌ها و نوشته‌ها» جوانب و زوایای گوناگون کار و اندیشه و زندگی قباد شیوا را، هم از طریق گفته‌ها و نوشته‌های خود او و هم از طریق آنچه هنرمندان و منتقدان هنری و کسانی که با قباد شیوا و آثارش آشنایی دارند دربارۀ او و آثارش نوشته‌اند، می‌شناسیم.
کتاب «قباد شیوا؛ از میان گفته‌ها و نوشته‌ها» از یادداشتی به‌قلم ناشر این کتاب، سه بخش به نام‌های «مقالات»، «گفت‌وگوها» و «نوشته‌های قباد شیوا» و «سال‌شمار زندگی و فعالیت‌های قباد شیوا» تشکیل شده است.
از جمله مقاله‌هایی که در بخش مقالات کتاب «قباد شیوا؛ از میان گفته‌ها و نوشته‌ها» می‌خوانید می‌توان به «قباد شیوا، یک پیش‌کسوت و بدعت‌گذار» به‌قلم مرتضی ممیز، «تو، این شهر را شادتر و رنگین‌تر کرده‌ای» به‌قلم جواد مجابی، «هیچ‌وقت جدّی نیستم» به‌قلم پرویز کلانتری، «قباد شیوا و کارهایش» به‌قلم لیلی گلستان، «از مصرف کولا و کنسرو گرافیک» به‌قلم کیوان سپهر، «قباد شیوا و پرونده‌های قطور در اشاعه‌ی فرهنگ» به‌قلم علی‌اصغر قره‌باغی، «به شیوایی قباد» به‌قلم شهروز نظری، «از سال‌ها پیش تا هنوز هم» به‌قلم احمدرضا دالوند و «یک خدای هندو با سبیل» به‌قلم احمد غلامی اشاره کرد.
بخش دوم کتاب «قباد شیوا؛ از میان گفته‌ها و نوشته‌ها» هم شامل گفت‌وگوهایی با قباد شیوا است که از جملۀ آن‌ها می‌توان به گفت‌وگوی ساعد مشکی با قباد شیوا، گفت‌وگوی تورج صابری‌وند با قباد شیوا با عنوان «زندگی خودم را دارم، می‌ترسم منحرف بشوم» و گفت‌وگوی محمد جعفری با قباد شیوا با عنوان «ما با همه‌ی رنگ‌ها نقاشی می‌کنیم» اشاره کرد.
بخش سوم کتاب «قباد شیوا؛ از میان گفته‌ها و نوشته‌ها» هم به نوشته‌هایی از قباد شیوا اختصاص دارد که بعضی از آن‌ها عبارتند از: «رایانه جای مغز طراحان ما نشسته است»، «درباره‌ی هنر انقلاب و هنر مقاومت»، «در ستایش تصویر»، «از ایده تا اجرا در آثار طراحان گرافیک»، «نمای شهری از آن کیست»، «شکستن کلیشه‌ها» و «مرزهای دگرگونی طبیعت در آثار گرافیک کجاست؟».
آنچه می‌خوانید بخشی از مقالۀ جواد مجابی دربارۀ سبک هنری قباد شیوا، با عنوان «تو، این شهر را شادتر و رنگین‌تر کرده‌ای»، از کتاب «قباد شیوا؛ از میان گفته‌ها و نوشته‌ها» است: «قباد شیوا، نوآوری گرافیکی‌اش را از درون سنت فرهنگ بومی بازجسته و آن را به سال‌ها تلاش و آگاهی پرورده و مهر خاص خود را پای پوسترهای نشاط‌انگیز ماهرانه‌اش زده است. طبیعی است در مراحل آغازین، شیوا نیز چون دیگر هنرمندان این رشته‌ی هنری – که اصول و شیوه‌ها و کارکردهایش از جوامع صنعتی غرب می‌آمد – از دستاوردهای ذوقی و فنی استادان این حرفه، الهام گیرد و آثارش با گرافیست‌های لهستانی و بعد آمریکایی و سوییسی که در ایران دهه‌ی چهل مورد توجه بودند شباهت ناگزیری بیابد، اما در نیمه‌ی دوم دهه‌ی چهل با اولین پوسترهای "جشن هنر"، او به سنت نگارگری و ریشه‌های گرافیک ایران روی می‌آورد، در عین حال آگاهی و اشراف بر تحولات جهانی به این هنر با بهره‌گیری از عناصر فرهنگی کشور خود، از خط و مینیاتور و نقاشی‌های چاپ سنگی و سنگ‌برجسته‌های تاریخی و در نهایت از شعر و موسیقی ایران می‌کوشد، تا سامان گرافیک خود را بر پایه‌های هنر ملی استوار کند.
در کارهای او، نوآوری روندی تدریجی است که با آگاهی تجربی از شناخت سنت هنری پیش می‌رود؛ او نخست به صورت‌بندی ظاهری و پوسته‌ی سنت تجسمی توجه می‌کند و از زیبایی‌های صوری نقش‌برجسته‌های تخت‌جمشید، پیچش جادویی شکسته – نستعلیق و طغرا، از گل و مرغ، قلمدان و جعبه‌لاکی، از اسلیمی‌های منتشر در قالی و کاشی و دستکارهای هنر مردمی گرته برمی‌دارد و با افزودن عناصر شخصی و امضاء‌دارش در عکس‌ها و نقاشی‌های آشنا، ترکیبی تأثیرگذار از هنر فردی و یافته‌های عمومی پدید می‌آورد که بتواند با سرعت، پیامی خاص با معنایی نافذ را به بیننده انتقال دهد.»
کتاب «قباد شیوا؛ از میان گفته‌ها و نوشته‌ها» در نشر هنر معاصر منتشر شده است.