گلستان سعدی
سعدی یادآور؛سخنانی زیبا و جملاتی پرمعناست. اگرچه در ظاهر سخنان او ساده و آسان است اما گفتنش از عهده هرکسی برنمیآید. میدانیم، آثار زیبا و پندآموزسعدی به دو دسته نظم و نثر تقسیم میشوند.
گلستان با بهرهگیری از آیات و احادیث به نثر آمیخته با نظم نگاشته شده است، یقین داریم که سعدی قصد داشته، با نوشتن حکایتهای گلستان، ما را به تفکر و تأمل وا دارد تا از این راه، به اخلاقیات با نگاه عمیقتری بنگریم.
برای نمونه حکایت «ترس از شرمساری» را با هم میخوانیم:
جوانی خردمند، به فنون مختلف علوم و دانشها، اطلاعات فراوان داشت، ولی دارای خوی رمیده بود (در میان مردم، فضایل خود را آشکار نمیکرد) به گونهای که در مجالس دانشمندان، خاموش مینشست، پدرش به او گفت: (ای پسر! تو نیز آنچه را میدانی بگو.
جوان در پاسخ گفت: (از آن ترسم که در مورد آنچه را که ندانم از من بپرسند و شرمسار شوم.)
نشنیدی که صوفیی میکوفت زیر نعلین خویش میخی چند؟
آستینش گرفت سرهنگی که بیا نعل بر ستورم بند
کتاب «گلستان سعدی» با تصحیح «محمد علی فروغی» در اختیار علاقهمندان به متون کهن فارسی قرار دارد.
درباره نویسنده: شیخ مصلح الدین محمد سعدی شیرازی
ادامه keyboard_arrow_down