ته ران

کتاب «تِه‌ران» نوشتۀ سلمان امین، همراه با عکس‌های رامتین فیروزیان
جستارهایی روایی، همراه با عکس، درباب تهران. کتاب «تِه‌ران: هفت روایت از پایتخت بی‌راوی» مجموعه‌ای است از جستارهایی نوشتۀ سلمان امین و همراه با عکس‌هایی از رامتین فیروزیان.
شهر تهران، مردم و نمادهای آن و سبک زندگی در این شهر، موضوعات محوری جستارها و عکس‌های کتاب «تِه‌ران» هستند. کتاب «تِه‌ران» یک پرسه‌زنی در نقاط مختلف تهران است و واکاویِ زیر پوستِ این شهر و شرح تأملات و پیش کشیدن پرسش‌هایی که حین این پرسه‌زنی‌ و واکاوی در ذهن راوی شکل می‌گیرند.
عکس‌های کتاب «تِه‌ران» نیز همسو با حال‌وهوای جستارها هستند و آن‌ها را تکمیل می‌کنند و شمه‌ای از حال‌وهوای متن را به ما می‌نمایانند.
کتاب «تِه‌ران» یک جستجو و مکاشفه است. مکاشفه در روح یک شهر که اقوام و فرهنگ‌های مختلفی را در خود جا داده و مجموعی است از فرهنگ‌ها و هویت‌ها و مناطق گوناگون.

مروری بر کتاب «تِه‌ران»
سلمان امین در کتاب «تِه‌ران» ما را در زیر پوست تهران می‌گرداند و پرسش‌هایی را، که حاصل تأملات او حین پرسه‌زنی در پایتخت و سرک کشیدن به نقاط و وجوه و ابعاد مختلف آن است، با ما در میان می‌گذارد.
کتاب «تِه‌ران» گویی بر آن است که با نگاهی انتقادی، تصورات تثبیت‌ شده و کلیشه‌ای دربارۀ تهران و مردم آن را برهم زند و خواننده را به تأمل دوباره دربارۀ آن تصورات فرابخواند. از جملۀ این تصورات، موضوع تهرانی اصیل است. نویسنده در یکی از جستارهای کتاب «تِه‌ران» در وجود داشتن «تهرانیِ اصیل» و اصالت داشتن تهران، به‌عنوان شهری که در زمان قاجار جمعیتش چندده‌هزار و در اوایل پهلوی چندصدهزار نفر بوده، به دیدۀ تردید می‌نگرد و آن‌گاه در خود مفهوم اصالت، به‌طور کلی و فضیلتی که برای آن قائل شده‌اند شک می‌کند و توجه ما را به تمامیت‌خواهی‌ خطرناک و هراس‌آوری که در این مفهوم نهفته است جلب می‌کند و فاقد اصالت بودن تهران را ویژگی مثبت این شهر می‌داند.
تهران در روایتی که سلمان امین در کتاب «تِه‌ران» از این شهر به دست می‌دهد شهری است که، به‌دلیل اینکه مهاجران و اقلیت‌ها در آن دست بالا را دارند، تن به اسطورۀ اصالت نمی‌دهد و در آن هیچ‌ گروهی بر گروه دیگر برتری نمی‌جوید.
سلمان امین در کتاب «تِه‌ران» شهر تهران را شهری دموکراتیک و انسانی وصف می‌کند و روایت‌هایی را که در آن‌ها تهرانی‌ها مغرور و خودبرتربین معرفی شده‌اند، از جمله روایت شهریار را در شعری در نقد و هجو تهرانی‌ها، مورد نقد قرار می‌دهد چرا که معتقد است تهران، خود از اقوام مختلف تشکیل شده و بنابراین نمی‌توان هویتی با عنوان «تهرانی» را در مقابل اقوام مختلف ایران قرار داد چرا که همین اقوام مختلف‌اند که به تهران آمده و این شهر را تشکیل داده‌ و به آن هویتی هزارتکّه بخشیده‌اند.
کتاب «تِه‌ران» جستجویی است در شهری درندشت و تلاشی است برای یافتن و برجسته کردن تضادها و تشابهات و اختلافات و اشتراکات در شهری که از هویت‌ها و فرهنگ‌ها و اقوام گوناگون تشکیل شده است؛ شهری که به‌باور نویسندۀ کتاب «تِه‌ران»، نمی‌توان هویتی یکپارچه برای آن قائل شد.
سلمان امین در کتاب «تِه‌ران» از تغییر و تحولات تهران نیز می‌گوید و از تأثیر این تغییر و تحولات بر مناسبات و رفتارها و روابط آدم‌های ساکن این شهر.
اختلاف طبقاتی در تهران و تقابل فقیر و غنی در این شهر از جمله موضوعاتی است که در کتاب «تِه‌ران» به آن پرداخته شده است.
کتاب «تِه‌ران» روایتی از تهران امروز و جلوه‌های گوناگون آن است با نگاهی به پیشینۀ تاریخی تحولاتی که این شهر به خود دیده است.
همراه با جستارهای سلمان امین در کتاب «تِه‌ران»، چنانکه پیش‌تر اشاره شد، عکس‌هایی هم از رامتین فیروزیان در این کتاب منتشر شده است. این عکس‌ها حس جستارهای کتاب «تِه‌ران» را به زبان تصویر بازگو می‌کنند و ما را همراه با جستارها در میان تهران و ساکنان و مناظر آن می‌گردانند.
جستارهای کتاب «تِه‌ران» از هفت فصل تشکیل شده‌اند. فصل‌های هفت‌گانۀ این کتاب عبارتند از: «آخرین نوار کراپ»، «خانه خانه‌ی توست»، «پیادگی»، «راز شهر بی‌مهراز»، «گرگ دهن‌آلوده‌ی یوسف‌ندریده»، «شهر هزاردروازه» و «بیجهان».
کتاب «تِه‌ران: هفت روایت از پایتخت بی‌راوی» در نشر چشمه منتشر شده است.

دربارۀ سلمان امین و رامتین فیروزیان
سلمان امین، متولد 1363 در تهران، داستان‌نویس ایرانی است. از سلمان امین یک دفتر شعر هم با عنوان «اونی که نشسته از راست» و نیز آثاری غیرداستانی در حوزۀ اقتصاد و سرمایه‌گذاری در بورس منتشر شده است.
از آثار داستانی سلمان امین می‌توان به کتاب‌های «قلعه‌مرغی روزگار هرمی»، «انجمن نکبت‌زده‌ها» و «پدرکُشتگی» و از آثار غیرداستانی او می‌توان به کتاب‌های «بورس‌باز: تکنیک‌های جادویی سرمایه‌گذاری در بورس» و «هنر جنگ در بازار بورس» اشاره کرد.
کتاب «قلعه‌مرغی روزگار هرمی» سلمان امین در سال 1391 برندۀ جایزۀ هوشنگ گلشیری در بخش بهترین رمان اول شد.

رامتین فیروزیان، متولد 1362، عکاس ایرانی است. عکاسی سینما و تلویزیون تخصص اصلی فیروزیان است و از کارهای شاخص او در این عرصه، عکاسی فیلم «آینه‌های روبرو» است. فیروزیان به‌عنوان مدیر فیلمبرداری و تدوینگر نیز با سینما و تلویزیون همکاری‌هایی داشته است.