دیوید هاروی از مشهورترین اندیشمندان مارکسیستی است. در کتاب راه و رسم جهان، او مهم‌ترین مقالات خود را که در چهل سال گذشته نوشته، آورده است. در کتاب مقاله‌ای از دهه 1970 تا تحقیقات اخیر هاروی آمده است. هر فصل با تفسیری از نویسنده به پایان می‌رسد که بیانگر کلیت مضمونی است که فصل حول محور آن نوشته شده و در ادامه دیدگاه کنونی نویسنده، پس از بازنگری نیز آورده شده است. این ساختار به نوعی بخش‌های مجزا و مفیدی در کتاب به‌شمار می‌آیند. ارائه اطلاعات و دیدگاه‌های جدید یا پیش‌بینی نشده در هر فصل و امکان خوانش مجزای آن، کتاب را به اثری به لحاظ عقلانی ارزشمند و خواننده پسند بدل می‌سازد. سبک نوشتاری جذاب هاروی و موضوعات متنوع و جالب کتاب خواننده را درگیر می‌کند. کتاب راه و رسم زندگی، نه تنها به دیدگاه نقادانه هاروی در مورد محیط زیست و شهری شدن و اقتصاد سیاسی می‌پردازد، بلکه تحلیلی بر ادبیات معاصر و تاریخ گمنام احداث بنای مشهور پاریسی نیز ارائه می‌دهد.
کتاب با آماری خیره‌کننده شروع می‌شود. شکوفایی چین در ساخت و ساز در سال‌های اخیر غیرقابل تصور است. در مقدمه می‌خوانیم که بین سال‌های 2011 تا 2013، یعنی بازه‌ای کمتر از یک سال، میزان سیمان مصرفی کشور چین بیش از مصرف کل کشور آمریکا در سراسر قرن بیستم بوده است. در آخرین پاراگراف مقدمه کتاب می‌خوانید: «من اخیراً در هفده تضاد و پایان سرمایه‌داری نتیجه گرفتم که در روزگار ما منطقی و الزامی می‌نماید که تغییر جغرافیای جهان را از چشم‌انداز ضد سرمایه‌داری جدی بگیریم. اگر حفظ و بازتولید سرمایه بسان شکل مسلط اقتصاد سیاسی، تخلیه سیمان در هر نقطه از جهان را با آهنگی فزاینده الزامی می‌کند، پس یقینا زمان آن فرارسیده است که اگر حتی دست رد به سینه چنین نظامی نزنیم زیاده‌روی‌های آن‌را به پرسش و چالش بکشیم. یا باید به چنین حربه‌ای متوسل شد، یا این‌که مدافعین سرمایه‌داری باید نشان دهند که باتولید سرمایه می‌تواند با ابزارهای کمتر مخرب و آسیب‌زا ادامه یابد.»
ادامه keyboard_arrow_down
