شب نشینی با شکوه

اساس داستان‌های غلامحسین ساعدی بر ترس شخصیت‌های داستان است. تخیل عنصر اصلی آثارش می‌باشد. او یکی از پیشگامان داستان‌نویسی درباره‌ی دنیای ارواح و اشباح است. کتاب شب‌نشینی باشکوه شامل دوازده داستان کوتاه است که در سال 1339 نگاشته شده‌است. عنوان داستان‌های شب‌نشینی باشکوه عبارت‌اند از: چتر، مراسم معارفه، خواب‌های پدرم، حادثه به خاطر فرزندان، ظهر که شد، مفتش، دایرهٔ درگذشتگان، سرنوشت محتوم، استعفانامه، مسخره نوانخانه، مجلس تودیع
در بخشی از کتاب شب‌نشینی باشکوه می‌خوانید:
برنامه را آقای شهردار افتتاح کردند. تا ایشان از جایگاه مخصوص پشت میز خطابه برسند، مدیر گنج دانش، میکروفون را امتحان کردند، معاون اداره‌ی قند و شکر لیوانی آب روی میز گذاشتند و آقای قدبلندی که ردیف اول نشسته بود، بلند شد و چراغ روی میز را روشن کرد. ساعتی از شب رفته بود، ابر ضخیمی آسمان را گرفته بود، گاه‌به‌گاه آذرخش بدرنگی از پنجره به داخل تالار می‌ریخت.