کالیپسو

کالیپسو
Calypso

دیوید سداریس از آن دسته نویسندگانی است که در کار طنزپردازی‌اش بسیار جدی است! سبک فکاهی منحصربه‌فرد او و علاقه‌اش به مسائل روزمرۀ زندگی طبقۀ متوسط، او را جزء نویسندگانی قرار داده که خوانندگان بی‌شماری بی‌درنگ با آثارش ارتباط برقرار کرده و در عین لذت بردن از طنز نکته‌پردازانه‌اش، با فضا و شخصیت‌های او نیز همذات‌پنداری می‌کنند. بیهوده نیست که مجلۀ «تایم» او را طنزپرداز محبوب آمریکایی‌ها خوانده و نشریۀ «اکونومیست» نیز وی را یکی از بامزه‌ترین نویسندگان در قید حیات می‌داند.
محور اصلی داستان‌های کتاب «کالیپسو»، که جلیل جعفری آن را به فارسی ترجمه کرده است، برای خوانندگان همیشگی او شاید اندکی نامأنوس باشد. سداریس این بار بیشتر به دل تراژدی و به ویژه مرگ رفته است و وجه غم‌آلود نوشته‌ها بر جنبۀ کمیک مألوف او غلبه دارد. او که هنگام نگارش این اثر به دورۀ میانسالی رسیده بود، نگاهش را به عمق تاریک مسائلی از قبیل خانواده، زندگی، مرگ و حتی رخدادهایی اجتماعی مانند انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2016 آمریکا و به قدرت رسیدن دونالد ترامپ معطوف کرده که شاید بتوان رد چنین رویکرد نه چندان خوش‌بینانه‌ای را به سن و سال نویسنده نیز مرتبط دانست. به تمام این‌ها، سداریس هم‌چنان زبان طنزآمیز قدرتمندش را نیز در «کالیپسو» به کار برده و ترکیب این دو وجه متضاد، سبک اثر را جالب توجه و یگانه ساخته است.

دربارۀ نویسنده: دیوید سداریس (1956 م.)، نویسنده و طنزپرداز صاحب سبک آمریکایی، صاحب آثاری مانند «تب بشکه» و «تعطیلات بی‌دغدغه»

رتبۀ گودریدز: 2/4 از 5