سفر در اتاق کتابت
پیرمردی ناگهان چشم می‌گشاید و خود را در اتاقی غریبه می‌یابد. چرا و چگونه سر از این اتاق درآورده است؟ این معمایی است که باید گره از آن گشوده شود. پیرمرد اما گذشته‌اش را فراموش کرده و چیزی از آن به یاد نمی‌آورد. نشانه‌هایی در اتاق هست که باید بکوشد به کمک آنها بفهمد موضوع از چه قرار است. پل اُستر در رمان کوتاه سفر در اتاق کتابت مخاطبش را همراه پیرمرد داستان وارد چنین فضای مه‌آلود و پر از رمز و رازی می‌کند. در این رمان همراه شخصیت داستان وارد اتاقی می‌شویم که باید سر از راز آن درآوریم. رمان این گونه آغاز می‌شود: «پیرمرد بر لبه تخت‌خواب باریک می‌نشیند، کف دست‌ها گشوده بر زانوانش، سربه‌زیر، خیره به زمین. هیچ تصوری ندارد از این که دوربینی درست بالای سرش به سقف نصب شده است. شاتر دوربین در هر ثانیه بی‌صدا تق می‌کند، و با هر گردش زمین هشتاد و شش هزار و چهارصد عکس ثابت می‌گیرد. حتا اگر بداند که دارند تماشایش می‌کنند، باز هم فرقی نخواهد داشت. فکرش جای دیگری است، سرگردان میان خیالات ذهنش در حالی که پاسخی می‌جوید برای سؤالی که تسخیرش کرده است.
او کیست؟ این‌جا چه می‌کند؟ کی این‌جا رسیده است و تا کی خواهد ماند؟ اگر اقبال داشته باشیم، زمان پاسخ خواهد داد. فعلاً تنها وظیفه‌مان این است که تا جایی که می‌توانیم تصاویر را با دقت بررسی و از هر گونه نتیجه‌گیری شتاب‌زده خودداری کنیم.»
سفر در اتاق کتابت با ترجمه و مقدمه احسان نوروزی در نشر چشمه منتشر شده است.
درباره نویسنده: پل اُستر (- 1947)، داستان‌نویس، شاعر، فیلمساز و مترجم آمریکایی.
ادامه keyboard_arrow_down
