بیوتن

بیوتن
«وتین یعنی رگ گردن، وتن یعنی زدن رگ گردن. بیوتن را می‌شود بی‌وطن هم خواند، وطنی که تایش دیگر دسته‌ای ندارد تا خودت را به‌ش بگیری بلکه باید با تمام وجود بغلش کنی.»
توضیح نویسنده دربارۀ نام کتاب

بیوتن داستان «ارمیا»ست رزمنده‌ای که تا آخر جنگ جبهه بوده اما شهید نشده و حالا بعد از جنگ، هر سه شنبه سراغ دوست شهیدش، سهراب، می رود. دوستانی که با هم قرار گذاشته بودند با هم شهید شوند اما حالا قبر ارمیا خالی است. در یکی از همین سه شنبه‌ها با دختری به نام آرمیتا آشنا می‌شود، یک ایرانی مقیم آمریکا. ارمیا که بعد از اولین دیدارش با آرمیتا فکر می‌کند که او همان کسی است که دنبالش بوده، به تدریج و طی دیدارهای بعدی‌شان که باز هم در همان قبرستان است با یکدیگر قرار ازدواج می‌گذارند؛ روز عید فطر. اما ارمیا برای زندگی با آرمیتا، باید بلند شود برود آمریکا زندگی کند و این شروع داستان است، داستان یک بچه جنگ توی نیویورک، به قول خودش «آخر بچه کربلای 5 را چه به فیفث اونیو؟»
• رمان «بیوتن» نوشتۀ رضا امیرخانی در 480 صفحه در نشر علم منتشر شده است. کتاب در هفت فصل تدوین شده است؛ معنی، فصل پنجم، مسکن، پیشه، زبان، ژنتیک و مراثی.
امیرخانی برای نوشتن این رمان یک‌سال تحقیق کرده و برای تکمیل اطلاعاتش، حدود یک سال با یک خودرو، سراسر ایالات متحده امریکا را برای آشنایی با شرایط اجتماعی مهاجران ایرانی زیر پا گذاشته است و بعد از تهیه 600 صفحه فیش، طی 6سال و 6 ماه «بیوتن» را نوشته است.
دربارۀ نویسنده: رضا امیرخانی (1352)، نویسنده و منتقد ادبی ایرانی.

رتبۀ گودریدز: 58/3 از 5