تاریکی معلق روز

تاریکی معلق روز
رمانی اجتماعی، با تم‌هایی از سیاست، وبلاگ‌نویسی، رسانه، جنگ، فضای مجازی و عشق. در رمان «تاریکی معلق روز»، نوشته زهرا عبدی، زندگی فردی جوانانی از نسل متولیدن دهه 60 خورشیدی در متن مسائل مختلف جامعه معاصر ایران روایت می‌شود. سه شخصیت اصلی این رمان اهل رسانه‌اند و یکی از آنها در رسانه‌ای فارسی‌زبان در خارج از کشور کار می‌کند. وبلاگ‌نویسی یکی از شیوه‌های نوشتاریِ به‌کاررفته در روایت این رمان است. «تاریکی معلق روز» در قالب خرده‌روایت‌هایی گوناگون به گوشه‌های مختلفی از جامعه نقب می‌زند و تصویری از اوضاع اجتماعی – سیاسی ایرانِ این سالها به دست می‌دهد و نیز به مسائل برآمده از جنگ می‌پردازد. در بخشی از این رمان می‌خوانید: «طبیعی است خبر اعدامِ وبلاگ‌نویسی که بعدها قاچاقچی شد در صبح کدرِ تهران، اگر هم اعلام می‌شد، نمی‌توانست در حبابِ خمیازه شهر نشتری کند. وقتی تاکسی از دهانه تونل توحید بیرون آمد، برج مخابراتیِ میلاد از دور، در هذیان ذرات ولگرد و خمار، یکی از اربابان حلقه بود ولی انگشتی برایش نمانده بود تا حلقه را به دست کند.
یک ساعت بعد، ایما در کلاسی که به جای مادرش مراقبِ امتحانی بود، به سی و شش دخترِ کم‌وبیش پانزده‌ساله روبه‌رویش نگاه می‌کرد که دست‌ کم سی نفرشان داشتند پاسخ سؤال‌ها را از روی دست هم می‌نوشتند: بگذار پاسخِ هیچ سؤالی در جای خود نوشته نشود وقتی امروز برای مهم‌ترین سؤالِ ذهنش کسی برای نوشتنِ هیچ پاسخی جایی نگذاشته است.»
«تاریکی معلق روز» در نشر چشمه منتشر شده است.
درباره نویسنده: زهرا عبدی (- 1353)، داستان‌نویس، شاعر و منتقد ادبی ایرانی.
رتبه گودریدز: 3/53 از 5.