نونِ نوشتن
خاطرات و یادداشت‌های روزانه نویسندگان پشتِ صحنه آثار آنهاست. در این یادداشت‌ها و خاطرات، نویسندگان را در حالِ کلنجار رفتن با آثارشان و نیز در متن زندگی واقعی می‌بینیم و طرزِ نگاهشان به جهان و آدمها را به صورت بی‌واسطه‌تری در می‌یابیم و این گونه، هم به آثار آنها بهتر راه می‌بریم و هم به پیچ و خم‌ها و دشواری‌ها و ضرورت‌های کار نوشتن آگاه می‌شویم. نونِ نوشتن مجموعه‌ای است از خاطرات و یادداشت‌های روزانه محمود دولت‌آبادی که در فاصله سالهای 1359 تا 1374 نوشته شده‌اند. دولت‌آبادی در این یادداشت‌ها از ادبیات، از نوشتن، از زبان فارسی، از زندگی و گذرانِ روز و گذرِ زمان، از نویسنده‌بودن و نویسنده ایرانی‌بودن و از تأملاتش در باب ایران و مردم ایران و ... سخن می‌گوید. در این یادداشت‌ها همچنین دولت‌آبادی را در لحظاتِ نوشتن رمان‌های کلیدر و روزگار سپری‌شده مردم سالخورده و کلنجار با این رمان‌ها نظاره می‌کنیم. در بخشی از این کتاب می‌خوانید: «فکر می‌کنم هنرمند باید بتواند در هر لحظه از زندگی خود، سه حالت عمده‌ی انسانی را در خود فراهم داشته باشد. یعنی در آنِ واحد، باور کودکانه، سرشاری و شوق جوان‌سرانه، و تأمل و بردباری پیرانه‌سر را یک‌جا در خود داشته باشد تا بتواند متأثر بشود مثل یک کودک؛ عاشق و برانگیخته بشود مثل یک جوان؛ و در تأمل و بردباری زندگی را و مسائل آن را بکاود و کار خود را بسنجد و بیازماید، مثل یک انسان پخته و دوراندیش.»
کتاب نونِ نوشتن را نشر چشمه منتشر کرده است.
درباره نویسنده: محمود دولت‌آبادی (- 1319)، داستان‌نویس، فیلمنامه‌نویس، نمایشنامه‌نویس، مقاله‌نویس و بازیگر تئاتر و سینما.
رتبه گودریدز: 3/50 از 5.
ادامه keyboard_arrow_down
