اما تو را ای عاشق انسان کسی نشناخت

اما تو را ای عاشق انسان کسی نشناخت
دوستداران و علاقه‌مندان به شعر، مطالعه کتاب «اما تو را ای عاشق انسان کسی نشناخت» برای شما لذت‌بخش است. «حسین منزوی» شاعری است که بیشتر با غزل‌سرایی شناخته می‌شود، اما او در سرودن شعر سپید، شعر نیمایی و ترانه نیز مهارت بسیار داشت. بسیاری از منتقدان بر این باور هستند که او توانست تحولی در زنده نگه داشتن غزل معاصر ایجاد کند. بعضی دیگر از منتقدان هم کار او را با تحولی که نیما در شعر فارسی کرد مقایسه می‌کنند و کارهایش را انقلابی در غزل معاصر می‌دانند. نگاه شاعر و توجهش بیشتر به عشق است. در نقل قولی از شاعر آمده است که؛ عشق هویت اصلی شعرهایش است.
با هم گزیده شعری از کتاب را می‌خوانیم:
«خیال خام پلنگ من به سوی ماه جهیدن بود و ماه را ز بلندایش، به روی خاک کشیدن بود پلنگ من-دل مغرورم-پرید و پنجه به خالی زد که عشق-ماه بلند من-ورای دست رسیدن بود چه سرنوشت غم انگیزی که کرم کوچک ابریشم تمام عمر قفس می بافت،ولی به فکر پریدن بود»

درباره نویسنده: حسین منزوی ( 1325 ـ 1383 ) شاعر ایرانی، صاحب آثار «با عشق در حوالی فاجعه»، « از خاموشی‌ها و فراموشی‌ها»