دفترهای مالده لائوریس بریگه
رمانی که به شعر پهلو میزند. راینر ماریا ریلکه در «دفترهای مالده لائوریس بریگه» تأملات و ماحصل مشاهدات و دریافتهایش از زندگی و انسان و هستی و اشیاء را در قالب خاطرات و یادداشتهای شخصیتی خیالی به نام مالده و از زبان این شخصیت بیان کرده است. ریلکه در این کتاب از زبان مالده از عشق و زندگی سخن میگوید و نیز از مرگ که در سراسر کتاب به صورتهای گوناگون حضور دارد. راوی «دفترهای مالده لائوریس بریگه» به درون اشیاء و آدمها میرود، روح شهر را میکاود و واقعیت عینی را به امر ذهنی و فراواقعی پیوند میزند و روایتهایی داستانی را با تصاویری به غایت شاعرانه میآمیزد و درباره جهان و انسان و اشیاء فلسفهورزی میکند. این اثر ریلکه را از آثاری دانستهاند که صادق هدایت در نگارش «بوف کور» از آن تأثیر گرفته بوده است. در بخشی از این کتاب میخوانید: «آدمها زیادند، اما صورتها خیلی زیادترند، چون هرکس چند صورت دارد. برخی، سالهای سال تنها یک صورت دارند که طبعاً فرسوده و چرک میشود، چین و چروک برمیدارد، و همچون دستکشی که در سفر به دست کرده باشند کش میآید. این دسته، صرفهجو و سادهاند، صورت خود را تغییر نمیدهند و حتی تمیزش هم نمیکنند. میگویند همین صورت خوب است، و کیست که خلافش را اثبات کند؟ اما از آنجا که چند صورت دارند، این سؤال پیش میآید که با بقیه چه میکنند؟»
«دفترهای مالده لائوریس بریگه» با ترجمه و مقدمه مهدی غبرائی در انتشارات نیلوفر منتشر شده است.
درباره نویسنده: راینر ماریا ریلکه (1926 – 1875)، شاعر و داستاننویس اتریشی.
رتبه گودریدز: 4/02 از 5.
ادامه keyboard_arrow_down