تهوع
خاطراتِ روزانۀ مورخی به نام آنتوان روکانتن که ناگهان دچار بحرانی وجودی و هستی‌شناختی شده است و شرح این بحران را می‌نویسد تا ماهیت آن را بهتر بفهمد. ژان‌پل سارتر در رمان تهوع، که نمونه‌ای از یک رمان فلسفی است، در قالب رمانی با فرم یادداشت‌های روزانه به بیان دغدغه‌های فلسفی و وجودی خود پرداخته است. روکانتن، شخصیت اصلی این رمان، مورخی تنها و منزوی است که حین تحقیقی تاریخی خاطرات و تأملات روزانۀ خود را نیز یادداشت می‌کند. حالا این یادداشت‌ها میان کاغذهای روکانتن پیدا شده‌اند و ناشری آنها را منتشر کرده است. روکانتن در این یادداشت‌ها از موقعیت غریبی که در رابطه با اشیاء پیرامونش به آن دچار شده است سخن می‌گوید و با هراس از اینکه مبادا به جنون دچار شده باشد، شرح این بحران را روزبه‌روز می‌نویسد و از خلال نوشتن این یادداشت‌ها و تأمل در ماهیت بحرانی که او را دچار تهوع کرده است، دست آخر به این فکر می‌افتد که چه بسا راه خلاصی از این بحرانِ آزارنده آفرینش ادبی باشد و نوشتن کتابی غیر از یک کتاب تاریخی؛ کتابی که روکانتن خود اینگونه آن را وصف می‌کند: «تاریخی که هرگز امکان رخ دادنش نباشد، یک ماجرا. آن باید زیبا و مثل فولاد سخت باشد و مردم را از وجود خودش شرمنده کند.»
ترجمۀ امیرجلال‌الدین اعلم از رمان تهوع در انتشارات نیلوفر منتشر شده است. در آغاز این ترجمه مقاله‌ای مفصل آمده است، با عنوان «شرحی بر تهوع» که بخش اول نقدی است به نام سارتر: تهوع و مگسها نوشتۀ کیت گور.
دربارة نویسنده: ژان‌پل سارتر (1980- 1905)، فیلسوف اگزیستانسیالیست، داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، منتقد و روزنامه‌نگار فرانسوی.
ادامه keyboard_arrow_down
