شاهنشاهی اشکانی
اشکانیان یا شاهنشاهی اشکانی یکی از قدرت‌های سیاسی و فرهنگی ایران است که 471 سال حکومت کرد. «شاهنشاهی اشکانی» در دوران مهرداد دوم به اوج گستره خود رسید. امپراتوری اشکانی از آیین‌‌های ایرانی و یونانی تشکیل شده بود که فرهنگ‌ها و باورهای گوناگونی از ایران و یونان را در بر می‌گرفت. هنرمندان این دوره بیشتر تحت تأثیر سنت‌های هنری منطقه با سبک هلنتیس‌نو قرار گرفته بودند. سکه‌های به جا مانده در زمان مهرداد اول چهار سبک را نشان می‌دهد. در واقع پارتیان (اشکانیان) از هنر یونان بسیاری نشانه و علامت و پیکر را گرفتند ولی از علم و دانش یونانی هیچ بهره نبردند. ادبیات در دوران این شاهنشاهان شکلی شفاهی و سینه به سینه بود. گروهی به نام گوسان همه چیز را می‌دیدند و به خاطر می‌سپردند سپس با دوره‌گردی آن را برای مردم نقل می‌کردند. در زمان اشکانیان زنان در امور اجتماعی دخالت نداشتند و همسران شاه هیچ دخالتی در امور کشور نمی‌کردند فقط مادر فرهاد پنجم به نام «موزا» با پسرش بر تخت پادشاهی می‌نشست و فرمانروایی را در دست گرفته بود. اما به گفته مؤلفان در برخی نواحی زنان را بسیار احترام می‌گذاشتند و تکریم می‌کردند. سرانجام پیشوایان مذهب زردشت که از دیرباز با اشکانیان دشمنی داشتند از ضعف حکومت برای فروپاشی آن استفاده کردند. برای آشنایی و اطلاعات بیشتر در مورد این قوم ایرانی کتاب با مفاهیم ساده منبع مناسبی برای مطالعه اشکانیان است. «مرتضی ثاقب‌فر» کتاب «شاهنشاهی اشکانی» را برای دوستداران و علاقه‌مندان به مطالعه تمدن ایرانی به فارسی برگردانده است.
درباره نویسنده: یوزف ولادیسلا ولسکی ( 1910 ـ 2008 ) تاریخدان لهستانی
رتبه گودریدز: از 5
ادامه keyboard_arrow_down
