فلسفه و مسئلۀ اجتماعی
میان فلسفه و مسئلۀ اجتماعی چه رابطه‌ای برقرار است؟ فیلسوفان بزرگِ گذشته چه رویکردی به مسئلۀ اجتماعی داشته‌اند و مسئلۀ اجتماعی چقدر دغدغۀ آنها بوده است؟ آیا آن فیلسوفان برای ما و مسائل امروز و اکنون‌مان حرفی برای گفتن دارند؟ چگونه می‌توان از چشم و منظر فلاسفه‌ای که متعلق به اعصار پیشین‌اند به شرایط حال نظر کرد و آن را فهمید؟ «فلسفه و مسئلۀ اجتماعی» کتابی است که مباحث آن از چنین پرسش‌هایی سرچشمه می‌گیرد. ویل دورانت در این کتاب تاریخ فلسفه را با تمرکز بر رابطۀ فلسفه و مسئلۀ اجتماعی و نحوة فهم شرایط زمانۀ خود از طریق رجوع به اندیشه‌های فلاسفۀ بزرگِ روزگاران پیشین مرور و بررسی کرده است. او در مقدمۀ این کتاب دربارة آن می‌نویسد: «هدف از این رساله این است که نشان بدهد: اول، مسئلۀ اجتماعی دغدغۀ اصلی بسیاری از فلاسفۀ بزرگ بوده است؛ دوم، رویکرد به مسئلۀ اجتماعی از طریق فلسفه، نخستین شرطِ برخوردی نسبتاً مطلوب با این مسئله است؛ سوم اینکه رویکرد به فلسفه از طریق مسئلۀ اجتماعی برای احیاء فلسفه امری ضروری است.»
سقراط، افلاطون، اسپینوزا و نیچه از جمله فلاسفه‌ای هستند که در این کتاب به اندیشه‌های آنها، از منظری که موضوع کتاب است، پرداخته شده است. در این کتاب همچنین از مباحثی نظیر فمینیسم، سوسیالیسم، بهسازی نژادی، آنارشیسم و نقش بازی و هنر و جنسیت در بازسازی اجتماعی سخن رفته است.
کتاب «فلسفه و مسئلۀ اجتماعی» با ترجمۀ تورج قانونی و پیام قانونی در بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه منتشر شده است.
دربارة نویسنده: ویل دورانت (1981 – 1885)، نویسنده، تاریخ‌نگار و فیلسوف آمریکایی.
ادامه keyboard_arrow_down
