گربهی درون
ویلیام اس. باروز را بیشتر به عنوان یکی از نمایندگان شاخص نسل بیت میشناسند و با رمان «سور عریان» که از آثار مهم ادبیات نسل بیت است. باروز در کتاب «گربهی درون» به دنیای گربهها سفر کرده و در انواع گربهها و حالات و رفتارشان دقیق شده و کشفیات خود از رازهای جهان گربهها را روی دایره ریخته است؛ کشفیاتی که ماحصل تجربیات شخصی او و رابطه نزدیکش با گربهها و کاوش درون و بیرون آنهاست. «گربهی درون» همچنین مجموعهای است از روایتهایی درباره پیوند انسان و گربه و پیشینه تاریخی این پیوند و نوع این پیوند و اُنس دیرینه انسان با گربهها. در بخشی از این کتاب میخوانید: «قراین حاکی است که گربهها برای اولینبار در مصر اهلی شدند. مصریان غلات انبار میکردند، که باعث جذب جوندگان بود، که باعث جذب گربهها بود. (چنین قراینی برای قوم مایا در دست نیست، هر چند شماری گربه وحشی بومی منطقهاند.) فکر نمیکنم صحیح باشد. مطمئناً این کل ماجرا نیست. گربهها از ابتدا موش نمیگرفتند. خزها و مارها و سگها عاملی مؤثرترند در کنترل جوندگان. مسلم فرض میکنم که گربهها در آغاز از نظر روحی همدم و دوست صمیمی بودند، و هرگز از این نقش دور نشدهاند.
سگها از ابتدا نگهبان بودند. هنوز هم کارکرد عمدهشان در مزرعه و روستاست، از نزدیک شدن هر چیزی خبر میدهند، در مقام شکارچی و نگهبان، و به همین دلیل است که از گربهها نفرت دارند.»
«گربهی درون» با ترجمه مهدی نوید در نشر چشمه منتشر شده است.
درباره نویسنده: ویلیام اس. باروز (1997 – 1914)، نویسنده امریکایی.
ادامه keyboard_arrow_down