تاریخ نو: اعترافات و مکالمات
اگر در تاریخ‌نگاری سنتی تمرکز بیشتر بر وقایع سیاسی و اشخاص مشهور تاریخی است، تاریخ نو برعکس تاریخ را با تمرکز بر مردم، جامعه و اقتصاد روایت می‌کند و نیز با توجه به ساختارهای برسازنده تاریخ و نه فقط شرح رویدادهای تاریخی.
ماریا لوسیا جی. پالارس ـ برک در کتاب تاریخ نو: اعترافات و مکالمات به سراغ مورخان مشهور و مهم تاریخ نو رفته و با آنها نه درباره محتوای مرئی آثارشان بلکه درباره امور شخصی‌تری که در آثارشان آشکار نیست گفت‌وگو کرده است تا از خلال این گفت‌وگوها آنها از شخصیت خود در بستری تاریخی سخن بگویند و نیز از افکار و علاقه‌ها و دریافتهای خودشان از تاریخ. پالارس – برک در مقدمه کتاب با نقل قولی از آندره ژید این نکته را بیان می‌کند که هدف مصاحبه‌گر «هجمه به حریم خصوصی» و واداشتن مصاحبه‌شوند به حرف زدن از مسائلی است که در کتاب‌هایش به آنها اشاره نکرده است. پالارس – برک آن‌گاه می‌نویسد: «هدف من نیز از انجام این مصاحبه‌ها کمابیش همین است. این که تمام مورخانی را که در این صفحات کنار هم جمع شده‌اند وادار به آشکار کردن چیزهایی کنم که خواندن کتاب‌هایشان برملا نمی‌سازد، یا از آن کتاب‌ها به وضوح قابل دریافت نیست.»
تاریخ نو: اعترافات و مکالمات شامل نُه گفت‌وگو است همراه با یادداشتی در آغاز هر گفت‌وگو درباره مورخی که در هر بخش از کتاب با او گفت‌وگو شده است. این کتاب با ترجمه نرگس حسن‌لی و محمدهادی شاکری در نشرِ بان منتشر شده است.
درباره مؤلف: ماریا لوسیا جی. پالارس – برک (- 1946)، مورخ برزیلی.
رتبه گودریدز: 83/3 از 5.
ادامه keyboard_arrow_down
