اشغال
تصویری تلخ از دوره‌ای بحرانی از تاریخ معاصر ایران. بهرام بیضائی در فیلمنامۀ «اشغال» دوران اشغال ایران به دست قوای متفقین در زمان جنگ جهانی دوم را بستر وقایع داستان این فیلمنامه قرار داده است. شخصیت اصلی فیلمنامۀ «اشغال»، مثل بسیاری از آثار بیضائی، یک زن است. «اشغال» داستان زنی است که بازیگر تئاتر است و افرادی ناشناس شوهرش را از محل کار او ربوده‌اند. زن در جستجوی شوهر گمشده‌اش به جاهای مختلف می‌رود و بیضائی از خلال ترسیم جستجوی او خواننده را در جامعۀ آشفته و بحران‌زده ایرانِ آن دوره می‌گرداند و گوشه‌ها و زوایای مختلفی از آن را با نگاهی انتقادی به تصویر می‌کشد و به نقد ساختهای برسازنده این جامعه می‌پردازد. بیضائی در «اشغال»، مانند آثار دیگری که در آنها به سراغ دوره‌ای از تاریخ ایران رفته، تاریخ را عرصه‌ای برای تخیل در نظر گرفته و به این شیوه به زوایای پنهان تاریخ سرک کشیده و تاریخ را نه از دید شخصیتهای تاریخی بلکه از منظر مردم عادی تجسم بخشیده است. در «اشغال» موقعیت انسانی تنها و سرگشته که در متن روزگاری تباه به دنبال گمشده‌ای می‌گردد ترسیم شده است و بیضائی این سرگشتگی را با طرح معمایی ترسیم می‌کند که خواننده را به دنبال خود می‌کشاند و او را، کنجکاوِ راهیابی به این معما، به تأمل انتقادی در خود و هویت فرهنگی – اجتماعی خود و ساختارهای شکل‌دهنده به این هویت وامی‌دارد.
«اشغال» در انتشارات روشنگران و مطالعات زنان منتشر شده است.
درباره نویسنده: بهرام بیضائی (- 1317)، کارگردان تئاتر و سینما، نمایشنامه‌نویس، فیلمنامه‌نویس، تدوین‌گر، پژوهشگر، مقاله‌نویس، داستان‌نویس، مترجم و شاعر ایرانی.
رتبه گودریدز: 3/72 از 5.
ادامه keyboard_arrow_down
