نیکولا کوچولو، مجموعه داستان‌های مصور اثر رنه گوسیوی است که در اصل به زبان فرانسه نوشته شد. ماجراهای نیکولا که دبستانی‌است جالب و هیجان‌انگیز است. نیکولا و دوستانش با خلق رویدادهای بامزه و گاهی وحشتناک حتی بزرگترها را هم می‌خنداند. چنانکه پشت جلد کتاب نوشته شد: برای کودکان هفت ساله تا پیرمردهای هفتاد ساله.
در داستان نیکولا کوچولو شورش می‌کند می‌خوانیم:
بابا و مامان باید می‌رفتند مهمانی، به همین دلیل بابا رفت و با آقای بلدور، همسایه‌مان، صحبت کرد و گفت: بلدور، ما باید برویم بیرون و من نمی‌خواهم نیکولا تنها بماند. می‌توانی دو ساعتی مواظبش باشی؟
آقای بلدور خیلی لطف کرد. او گفت که از این موقعیت استفاده می‌کند تا کمی به وضع آموزش من برسد. بابا از این حرف خوشش نیامد و به آقای بلدور گفت که من بهترین شاگرد کلاس هستم و از او نخواسته که به من درس بدهد، فقط خواسته که نگهم دارد.
آقای بلدور گفت: نمی‌دانم چی باعث می‌شود که من به تو یک درسی ندهم، به خود تو.
بابا جواب داد: ترس.
آن‌ها داشتند شوخی‌شوخی یک کمی همدیگر را هل می‌دادند که مامان آمد تا به بابا بگوید که موقع رفتن است.
وقتی بابا داشت می‌رفت، به من گفت: با آقای بلدور مهربان باش و بهش نشان بده که چه شاگرد خوبی هستی.
من با آقای بلدور تنها ماندم و او به من گفت که به باغش بروم و بهم قول داد که حسابی خوش بگذرانیم. او همین طور گفت که یک توپ فوتبال دارد؛ این را می‌دانستم، چون یک بار توپش را انداخته بود توی باغ ما و بابا نمی‌خواست پسش بدهد، تا ادب بشود.
من خوشحال بودم که می‌خواهیم فوتبال بازی کنیم، اما وقتی آقای بلدور به من گفت که مثل دروازه‌بان وسط دو تا درخت جلوی خانه‌اش بایستم، از خوشحالی‌ام کم شد. دروازه بانی کار مورد علاقه‌ی من نیست، بیشتر دوست دارم وسط بازی کنم. اما آقای بلدور به من گفت که نمی‌خواهد چیزی را بشکنم. او شوت می‌کند و بهم یاد می‌دهد که چطوری باید شوت کرد. چون بابا بهم گفته بود که شاگرد خوبی باشم، اعتراض نکردم و رفتم وسط درخت‌ها ایستادم.
ادامه keyboard_arrow_down
