بازی در سپیده‌دم و رؤیا
آنها که فیلم معروف چشمان باز – بسته، ساخته استنلی کوبریک، را دیده‌اند با خواندن داستان بلند رؤیا، اثر آرتور شنیتسلر، به منشاء و منبع اقتباس این فیلم راه خواهند برد. رؤیا همان قصه‌ای است که کوبریک چشمان باز – بسته را بر اساس آن ساخت و البته ماجرای آن قصه را از وینِ اواخر قرن نوزدهم به نیویورکِ اواخر قرن بیستم منتقل کرد.
بازی در سپیده‌دم و رؤیا شامل این داستان بلند شنیتسلر و داستان بلند دیگری از او به نام بازی در سپیده‌دم است. شنیتسلر در این دو داستان از جهان پیچیده تصادف و اقبال و وسوسه، جامعه زمانه خود و مسائل اجتماعی این جامعه، غریزه و تقابل قراردادها و قید و بندهای اجتماعی با امیال فردی آدم‌ها سخن می‌گوید.
«بازی در سپیده‌دم» ماجرای مردی است که برای رفع مشکل مالی دوست خود دست به قمار می‌زند تا پولی برای او جور کند، اما در نهایت خودش، بازنده و مقروض، میز قمار را ترک می‌کند، در حالی که باید بدهی خود را در زمانی بسیار کوتاه بپردازد.
شنیتسلر، که هم‌عصر فروید بود و حال و هوای داستانهایش به دیدگاه‌های فروید نزدیک، در داستان «رؤیا» از ضمیر ناخودآگاه و غریزه و میل و تقابل آن با قراردادها و قیود اجتماعی سخن می‌گوید. داستان درباره بحران زندگی زناشویی است و تمایلات پنهان زن و شوهری که به سفری در جهان ناخودآگاه می‌روند.
بازی در سپیده‌دم و رؤیا با ترجمه علی‌اصغر حداد و مقدمه و مؤخره‌ای از مترجم در انتشارات نیلوفر منتشر شده است.
درباره نویسنده: آرتور شنیتسلر (1931 – 1862)، داستان‌نویس و نمایشنامه‌نویس اتریشی.
رتبه گودریدز: 3/78 از 5.
ادامه keyboard_arrow_down
