نیشکرهای خونین

کتاب «نیشکرهای خونین» نوشتۀ سلستینو هِرس
قصه‌هایی واقعی و تلخ دربارۀ کوبای دوران فیدل کاسترو. کتاب «نیشکرهای خونین: روایت‌های ناگفتۀ انقلاب کوبا»، با عنوان اصلی Unpardonable Crimes: the Legacy of Fidel Castro: Untold Tales of the Cuban Revolution، انقلاب کوبا و کوبای قبل و بعد از این انقلاب را از منظری نقادانه به تصویر می‌کشد.
سلستینو هِرس در کتاب «نیشکرهای خونین» تصویری از کوبای دوران انقلاب و بعد از انقلاب به دست می‌دهد که متفاوت با تصویر حماسی‌ و مثبت و جانبدارانه‌ای است که از جانب طرفداران فیدل کاسترو و کوبای کمونیستی از کوبای انقلابیِ تحت حاکمیت کاسترو ارائه شده است.
کتاب «نیشکرهای خونین» انعکاس دهندۀ صدای رنج‌های مردمی است که بعد از پیروزی انقلاب در کوبا مجبور به ترک این کشور شده‌اند. در این کتاب، صدای کسانی به گوش می‌رسد که از کوبای کمونیستی چیزی جز محرومیت و رنج و سرکوب و آزار نصیب‌شان نشده است.
متن اصلی کتاب «نیشکرهای خونین» اولین بار در سال 2010 منتشر شده است.

مروری بر کتاب «نیشکرهای خونین»
سلستینو هِرس قصه‌های کتاب «نیشکرهای خونین» را برمبنای خاطرات کسانی نوشته است که کوبای پیش از انقلاب، کوبای دوران انقلاب و کوبای بعد از انقلاب را به چشم خود دیده‌اند و زیستن در کوبای کمونیستی تحت حاکمیت فیدل کاسترو را تجربه کرده‌اند.
کتاب «نیشکرهای خونین» مجموعه‌ای از قصه‌های تخیلی دربارۀ رویدادهایی واقعی و تلخ است.
سلستینو هِرس برای نوشتن کتاب «نیشکرهای خونین» پای صحبت بسیاری از کوبایی‌هایی نشسته که بعد از انقلاب کوبا مجبور شده‌اند از کشورشان به امریکا مهاجرت کنند.
کتاب «نیشکرهای خونین» حکایت امیدی برباد رفته است؛ امید به دموکراسی که مردم کوبا از انقلاب انتظارش را داشتند اما انتظارشان نقش بر آب شد و رژیم کمونیستی نه‌فقط دموکراسی برایشان به ارمغان نیاورد بلکه آن‌ها را از سرزمین‌شان فراری داد و رنج‌ها و فجایع زیادی را به آن‌ها تحمیل کرد؛ رنج‌ها و فجایعی که قصه‌های کتاب «نیشکرهای خونین» روایت‌گر آن‌هاست و سلستینو هِرس در این قصه‌ها، که مستند و برآمده از شنیده‌ها و تحقیقات او هستند، شمه‌هایی از آن‌ها را به دست می‌دهد.
هِرس خود در مقدمۀ کتاب «نیشکرهای خونین» تأکید می‌کند که اگرچه در این کتاب کوشیده است تا جای ممکن، واقعیت را روایت کند اما کتابش در اصل یک اثر داستانی است چون او در این کتاب از شخصیت‌های مختلف در زمان‌ها و مکان‌های گوناگون بهره برده است. او همچنین در همین مقدمه از خوانندگان کتاب «نیشکرهای خونین» می‌خواهد که «به جای تمرکز روی نجاتِ مجدد شخصیت‌های داستان، بیشتر برای رنج‌ها، آرزوها، کوشش‌های انسانی و موفقیت‌های آن‌ها ارزش قائل شوند.»
هِرس در بخشی دیگر از مقدمۀ کتاب «نیشکرهای خونین» دربارۀ آن‌چه قصه‌های این کتاب را به‌هم پیوند می‌دهد می‌نویسد: «در این مجموعه، شما رگۀ مشترکی میان تمام داستان‌ها می‌بینید: تقلای کوبایی‌ها برای زنده ماندن زیر فشار و ستم فیدل کاسترو و خیانت‌هایی که او به مردم کوبا روا داشته است.»
در کتاب «نیشکرهای خونین» داستان مردم عادی‌ای را می‌خوانید که با وقوع انقلاب کمونیستی در کوبا اموال و دارایی‌های خود را از دست داده و مجبور به مهاجرت، آن‌ هم با به جان خریدن خطرات آن، شده‌اند.
کتاب «نیشکرهای خونین» همچنین داستان کسانی است که بی‌خبر از چم‌وخمِ سیاست، با موج انقلاب کوبا همراه شده‌اند و امید به این بسته‌اند که با پیروزی انقلاب کوبا به‌رهبری فیدل کاسترو، بساط دیکتاتوری و وابستگی به امریکا از کشورشان برچیده شود و کوبا روی دموکراسی را به خود ببیند اما با پیروزی انقلاب و رسیدن کاسترو به قدرت، آرزوهایشان برباد رفته است.
کتاب «نیشکرهای خونین» داستان خود کاسترو هم هست اما نه کاسترویی که در روایت‌های حماسی و جانبدارانه شناخته‌ایم بلکه کاسترویی سفسطه‌باز و دیکتاتور که نه‌فقط از کتاب «مانیفست کمونیست» مارکس و انگلس، که از کتاب «نبرد من» هیتلر هم متأثر بوده است.
کتاب «نیشکرهای خونین» از مقدمه و ده قصه تشکیل شده است. قصه‌هایی که در این کتاب می‌خوانید عبارتند از: «از بوخن‌والد تا کِنِتیکِت»، «پیروزی تلخ»، «سوراخ‌های گلوله بر دیوار مرمرین»، «پیروزی برای آزادی»، «حماسۀ هِنری مورگان»، «دوستان واقعی»، «گوستاو گارسیا مارتینِز»، «بال‌های انقلاب؛ داستان یک خلبان»، «مرد سیگار» و «اعتراف‌نامه».
کتاب «نیشکرهای خونین: روایت‌های ناگفتۀ انقلاب کوبا» با ترجمه و مقدمۀ علی مصدقی نقندر در بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه منتشر شده است.

دربارۀ سلستینو هِرس، نویسندۀ کتاب «نیشکرهای خونین»
سلستینو هِرس (Celestino Heres)، متولد 1935، استاد دانشگاه و نویسندۀ کوبایی است. هرس از سال 1960 در امریکا زندگی می‌کند. او، چنانکه در مقدمۀ علی مصدقی نقندر بر ترجمۀ فارسی کتاب «نیشکرهای خونین» اشاره شده، در بحبوحۀ انقلاب کوبا از امریکا، که هرس آن زمان در آن‌جا مشغول به تحصیل بوده، به کوبا برمی‌گردد تا به انقلابیون ملحق شود اما بعد از پیروزی انقلاب کوبا، طی دیداری با ارنستو چگوارا، از جانب چگوارا تهدید می‌شود و این ماجرا او را مجبور به فرار از کوبا می‌کند چون، به‌گفتۀ خودش، اگر بعد از این تهدید در کوبا می‌ماند قطعاً توسط چگوارا اعدام می‌شد.
از سلستینو هِرس، به‌جز کتاب «نیشکرهای خونین»، کتابی هم با عنوان «انقلابی بی‌میل» منتشر شده که کتابی است برگرفته از خاطرات و تجربه‌های شخصی هِرس از انقلاب کوبا و وقایع بعد از آن.