نوع بشر

نوع بشر
خاطراتی از روزهای سختِ اسارت در یکی از اردوگاه‌های آلمان نازی. روبر آنتِلم، که در دوران جنگ جهانی دوم در بازداشتگاه گاندرشایم، واقع در اردوگاه بوختوالد، اسیرِ آلمانی‌ها بوده، در کتاب نوع بشر خاطرات این دورانِ دشوار را روایت کرده است؛ دورانِ پیکار برای بقا و انسان ماندن. آنتِلم در مقدمۀ این کتاب تأکید می‌کند که روایت تجربۀ زیسته در اردوگاه، به نحوی که این روایت با آن تجربه متناسب باشد و آن را واقعاً بیان کند، میسر نبوده است، مگر با توسل به تخیل و همین عاملِ تخیل در بیان مؤثرتر و دقیق‌تر این تجربه است که روایت آنتِلم را به یک خاطره – رمان بدل کرده است. آنتِلم در کتاب نوع بشر از تخیل و روایتِ رمان‌گونه نه برای سرپوش گذاشتن بر آنچه در اردوگاه تجربه کرده و یا تغییر و تحریف آن، بلکه برای بیان هرچه بهتر و هرچه بیان‌پذیرتر کردن این تجربه استفاده کرده است. او در بخشی از مقدمۀ کتاب دربارة آن می‌نویسد: «آنچه در این کتاب آورده‌ام زیسته‌های من است. وحشت در این خصوص چندان عظیم نیست: در گاندرشایم نه اتاق گاز بود و نه کورة آدم‌سوزی. وحشت همان تاریکی بود، نیز فقد مطلق نشانه و تنهایی و فشار بی ‌وقفۀ روحی و نابودیِ تدریجی. نیروی محرک ما در پیکار چیزی نبود جز مطالبه‌ای مستمر و کماکان فردی، برای انسان ماندن، تا لحظۀ واپسین.»
کتاب شامل یک مقدمه و سه بخش است با عنوانهای «گاندرشایم»، «جاده» و «پایان».
نوع بشر با ترجمۀ قاسم روبین در نشر مرکز منتشر شده است.
دربارة نویسنده: روبر آنتِلم (1990 – 1917)، نویسندة فرانسوی.