دوازده قطعۀ کوتاه
دوازده قطعۀ کوتاهِ نمایشی از ساموئل بکت، گردآمده و ترجمه‌شده در یک کتاب. بکت در قطعاتی که در کتاب دوازده قطعۀ کوتاه گردآوری و ترجمه شده‌اند تصور متعارف از درام و نمایشنامه و تئاتر را بر هم زده است. این قطعات، که از آثار متأخر ساموئل بکت هستند، شیوه‌هایی را در تئاتر و اجرای تئاتری پیشنهاد کرده‌اند که نه فقط در زمانۀ خودشان نو، بکر و ابتکاری بوده‌اند، بلکه همچنان، مانند هر اثر کلاسیک دیگری که تاریخ مصرف ندارد، واجد پتانسیل‌هایی برای نوآوری در اجرای تئاتری هستند.
«پیش‌نویس تئاتر»، «آخرین نوار کراپ»، «بازی»، «آمد‌ورفت»، «نفَس»، «من نه»، «صدای پا»، «یک تکه مونولوگ»، «تاب خوردن»، «بداهه‌سرایی اوهایو»، «فاجعه» و «چی کجا» عنوان‌های قطعاتی هستند که در کتاب دوازده قطعۀ کوتاه گردآوری و ترجمه شده‌اند.
دوازده قطعۀ کوتاه با ترجمۀ علی‌اکبر علیزاد در نشر بیدگل منتشر شده است. کتاب همراه است با پیشگفتار و مقدمه‌ای از مترجم، با عنوان‌های «بکتِ فیلسوف و ابزورد ما» و «درام متأخر بکت: تکه-تئاترهای زوال و امکان مقاومت». علیزاد که خود قطعاتی از ساموئل بکت و نمایشنامۀ در انتظار گودو از او را به عنوان کارگردان بر صحنۀ تئاتر اجرا کرده، در پیشگفتار کتاب توضیح داده است که آنچه توجه او را به این قطعات جلب کرده و باعث شده آنها را ترجمه کند و در کنار هم در کتابی گرد آورد، وجهِ اجرایی این آثار بوده است. او در مقدمۀ این کتاب به طور مفصل به تشریح این قطعات پرداخته است.
دربارة نویسنده: ساموئل بکت (1989 – 1906)، نمایشنامه‌نویس، داستان‌نویس و شاعر ایرلندی و برندة جایزة نوبل ادبیات در سال 1969 میلادی.
ادامه keyboard_arrow_down
