عزادارِ اجیر
نمایشنامه‌ای دربارة خطرات روشنفکر و منتقد همه چیز بودن در نظامی تمامیت‌خواه که در آن نظامیان قدرت برترند. والاس شان در نمایشنامۀ عزادارِ اجیر مسئلۀ داشتنِ تفکر انتقادی در نظامی را مطرح می‌کند که چنین تفکری را برنمی‌تابد و روشنفکر بودن در آن تبعاتی سخت دارد. شان در این نمایشنامه به نقد قدرت و نیز تأمل در آنچه افکار عمومی نامیده می‌شود و تقابل آن با طرز مواجهۀ روشنفکر با مسائل مختلف می‌پردازد و همچنین تردیدهایی را دربارة تعاریف و تلقی‌های جاافتاده از برخی مفاهیم و موضوعات پیش می‌کشد. عزادارِ اجیر نمایشنامه‌ای با سه شخصیت است به نام‌های جک، هوارد و جودی. در بخشی از این نمایشنامه می‌خوانید:
«جودی: یه فکرهایی هستن که بگی‌نگی شبیهِ سلام و احوالپرسی‌های معمول‌اَن. همه باهاشون موافق‌اَن ها، ولی به‌هرحال همین‌طور می‌گیم و تکرارشون می‌کنیم، تمامِ طولِ روز. مثلاً همه همین‌طور هِی می‌گن " انگیزه‌های بشری پیچیده‌اَن. " ولی اگه دست بردارین از گفتنش و بهش فکر کنین، مجبورین قبول کنین که انگیزه‌های بشری پیچیده نیستن، یا اگه پیچیده‌اَن، دقیقاً همون‌جوری پیچیده‌اَن که انگیزه‌های یه مگس پیچیده‌اَن. یه جورِ دیگه بخوام بگم این‌که اگه بخواین یه مگسو بزنین بکُشین، از سرِ راهِ دستِ شما در می‌ره دیگه. آدم‌ها هم همین‌جوری‌اَن. وقتی حس کنن یه چیزی توراهه که می‌خواد بخوره تو صورتشون، می‌کِشن کنار. البته که آدم هرازگاه استثنا می‌بینه ــ آدمی که همین‌طور وامی‌سته سرِ جاش و منتظرِ ضربه‌هه می‌شه...»
نمایشنامۀ عزادارِ اجیر با ترجمۀ بهرنگ رجبی در نشر بیدگل منتشر شده است.
دربارة نویسنده: والاس شان (- 1943)، نمایشنامه‌نویس، کمدین، بازیگر، صداپیشه و مقاله‌نویس آمریکایی.
رتبۀ گودریدز: 85/3 از 5.
ادامه keyboard_arrow_down
