سه روز به آخر دریا

سه روز به آخر دریا
«راست گفتند که کشتی کج و کول، ملک‌الموت است. مردم مثل برگ درخت می‌میرند، می‌ریزند میان دریا. لعنت خدا بر کسی که مسلمانان را ترغیب بر سفر دریا بکند. کشتی بد چیزی است. جای تنگ، هوای بد. تحریر ندارد.»
این توصیف سفر با کشتی و مصائب آن است از زبان شاهزاده خانمی قاجاری که نام‌اش را نمی‌دانیم اما از آنچه خودش نوشته چنین معلوم است که نسب‌اش از پدر به فتحعلی‌شاه قاجار می‌رسد و از مادر به نادرشاه افشار. در پانزده‌سالگی نامزد ناصرالدین ‌شاه می‌شود اما این نامزدی بعد از سه سال به هم می‌خورد و شاهزاده‌خانم به امر ناصرالدین شاه همسر عمادالملک – حاکم تون و طبس – می‌شود. زنی است با سواد و اهل شعر و ادبیات. در کتاب سه روز به آخر دریا سفرنامه او را به مکه و عتبات می‌خوانید. سفرنامه‌ای با نثر ساده و شیرین و پر از جزئیات خواندنی. همسر عمادالملک در این سفرنامه هم از مصائب سفر می‌نویسد، هم از جزئیات متنوعی که در طول سفر می‌بیند و ضمن اینها تصویری به دست می‌دهد از زندگی زنان اشرافی دوره قاجار. جذابیت این سفرنامه همچون دیگر سفرنامه‌های زنان قاجار در این است که ما را با ذهنیت و دغدغه‌ها و نوع زندگی بخشی از جامعه زنان آن روزگار آشنا می‌کند و این چیزی است که طبعا در سفرنامه مردان عصر قاجار با آن روبه‌رو نیستیم.
سه روز به آخر دریا به کوشش نازیلا ناظمی در نشر اطراف منتشر شده و دومین کتاب از مجموعه سفرنامه‌های قدیمی زنان است.
رتبه گودریدز: 90/3 از 5.