تعقیب و آزار و هنر نوشتن

کتاب «تعقیب و آزار و هنر نوشتن» اثر لئو اشتراوس
مقالاتی از لئو اشتراوس دربارۀ نسبت میان فلسفه و سیاست. کتاب «تعقیب و آزار و هنر نوشتن»، با عنوان اصلی Persecution and the Art of Writing، شامل مقالاتی است از لئو اشتراوس که بیشترشان قبلاً در آثار و نشریاتی دیگر به چاپ رسیده بوده‌اند و بعداً براساس اشتراک مضمون‌شان، که نسبت میان فلسفه و سیاست است، در این کتاب منتشر شده‌اند و در یکی از این مقالات هم، که حکم مقدمۀ کتاب را دارد، آزادانه از مقاله‌ای دیگر از اشتراوس، با عنوان «افلاطونِ فارابی»، استفاده شده است.
کتاب «تعقیب و آزار و هنر نوشتن» فلسفه‌ورزی‌ای است درباب شیوه‌ای از بیان آرای فلسفی که در آن، به‌ضرورت، اصلِ حرفِ فیلسوف در پسِ فرعیاتِ بی‌شمار پنهان نگه داشته می‌شود تا هرکسی به‌راحتی راه به رصدِ آن‌چه فیلسوف خواسته بگوید نبَرَد.
کتاب «تعقیب و آزار و هنر نوشتن» سِیری است در آثاری از فیلسوفان سیاسی اعصار قدیم و اوایل عصر مدرن، با محوریت نسبت سیاست و فلسفه و بررسی و شرح شیوه‌ای از نوشتار فلسفی که مبتنی بر پنهان کردن موضوع اصلی است.
متن اصلی کتاب «تعقیب و آزار و هنر نوشتن» اولین بار در سال 1952 منتشر شده است.

مروری بر کتاب «تعقیب و آزار و هنر نوشتن»
لئو اشتراوس در کتاب «تعقیب و آزار و هنر نوشتن»، با رجوع به آثار فیلسوفان سیاسی کهن و اوایل عصر مدرن، از جمله ابن میمون و اسپینوزا، از سبکی از نوشتار در فلسفۀ سیاسی سخن می‌گوید که در آن، ایده و حرف اصلی نویسنده و آن‌چه فیلسوف می‌خواهد بگوید، در لابلای آن‌چه به‌تفصیل و با جزئیات فراوان و کسالت‌بار گفته است پنهان می‌شود و تنها مخاطب دقیق و نکته‌سنج است که می‌تواند از ورای چنین سبک رندانه و دشواری پی به حرف اصلی فیلسوف ببرد.
اشتراوس در کتاب «تعقیب و آزار و هنر نوشتن» از چراییِ این پنهان‌کاری و سازوکارِ آن سخن می‌گوید و از سبکی از نوشتار فلسفی که ماحصل این پنهان‌کاری و مخفی کردن اصلِ حرف در لابه‌لای فرعیات است.
کتاب «تعقیب و آزار و هنر نوشتن» کتابی است درباب نوشتن بین خطوط؛ شیوه‌ای از نوشتن که برآمده از ضرورت مخفی کردن اندیشه است؛ شیوه‌ای که سبکی دشوار پدید می‌آورد؛ سبکی که حرف اصلی نویسنده را چنان در پسِ پیچ‌وخم‌ها و جزئیات و فرعیاتِ بی‌شمار می‌پوشاند که فهمِ آن دقت و حوصلۀ بسیار می‌طلبد.
سبکی که در کتاب «تعقیب و آزار و هنر نوشتن» از آن سخن می‌رود، سبکی است که راههایی مخفی در آن تعبیه شده که راه به اصلِ حرف می‌برند؛ راه‌هایی که اشتراوس نقشه‌شان را در این کتاب در اختیار ما می‌گذارد و نقشه‌خوانیِ چنین سبکی را به ما می‌آموزد.
اشتراوس همچنین در کتاب «تعقیب و آزار و هنر نوشتن» از ریشۀ چنین سبکی از نوشتار فلسفی و چرایی پدید آمدن این سبک سخن می‌گوید. در کتاب «تعقیب و آزار و هنر نوشتن» با فلسفۀ سیاسی نه به‌مثابه امری همسو با آن‌چه نظم مسلط می‌خواهد، که به‌مثابه امری مستقل از آن نظم مواجهیم.
کتاب «تعقیب و آزار و هنر نوشتن» از پیشگفتار، مقدمه و چهار فصل، به‌واقع چهار مقاله، تشکیل شده است.
فصل‌های چهارگانۀ کتاب «تعقیب و آزار و هنر نوشتن» عبارتند از: «تعقیب و آزار و هنر نوشتن»، «خصیصۀ نوشتاری راهنمای سرگشتگان»، «قانون عقل در کتاب الخزری» و «چگونه رسالۀ الهیاتی – سیاسی اسپینوزا را مطالعه کنیم؟».

دربارۀ لئو اشتراوس، نویسندۀ کتاب «تعقیب و آزار و هنر نوشتن»
لئو اشتراوس (Leo Strauss)، متولد 1899 و درگذشته به سال 1973، پژوهشگر و متخصص آلمانی – امریکاییِ فلسفۀ سیاسی بود. او در بیشتر دوران کار حرفه‌ای خود، استاد علوم سیاسی دانشگاه شیکاگو بود.
اشتراوس آموزش‌دیدۀ سنت نوکانتی در نزد ارنست کاسیرر بود و در آثار ادموند هوسرل و مارتین هایدگر بسیار غور کرده بود. او کتاب‌هایی دربارۀ اسپینوزا و هابز و مقالاتی دربارۀ ابن میمون و فارابی نوشت.
اشتراوس در اواخر دهۀ 1930 میلادی مطالعات خود را بر آثار و اندیشه‌های افلاطون و ارسطو متمرکز کرد و به بازنگری آرای آن‌ها از طریق فلسفۀ اسلامی و یهودیِ قرون وسطی پرداخت. او طرفدار به‌کارگیری آن ایده‌ها در نظریۀ سیاسی معاصر بود.
از آثار لئو اشتراوس می‌توان به «مقدمه‌ای سیاسی بر فلسفه»، «شهر و انسان» و «حقوق طبیعی و تاریخ» اشاره کرد.

دربارۀ ترجمۀ فارسی کتاب «تعقیب و آزار و هنر نوشتن»
کتاب «تعقیب و آزار و هنر نوشتن» با ترجمه و مقدمۀ یاشار جیرانی و شروین مقیمی در انتشارات ققنوس منتشر شده است.
یاشار جیرانی، متولد 1362، مترجم و مؤلف ایرانی است. او دارای فوق لیسانس و دکترای اندیشۀ سیاسی از دانشگاه تربیت مدرس است.
از ترجمه‌های یاشار جیرانی می‌توان به کتاب‌های «گفتار سقراطی کسنوفون» و «مقدمه‌ای سیاسی بر فلسفه» اشاره کرد.
از جیرانی مقالاتی پژوهشی هم در حوزۀ علوم سیاسی در نشریات مختلف، از جمله مجلۀ «مهرنامه»، منتشر شده است.

شروین مقیمی زنجانی، متولد 1359، مترجم و مؤلف ایرانی است. او دارای دکترای تخصصی علوم سیاسی، با گرایش اندیشه‌های سیاسی، از دانشگاه تربیت مدرس و استادیار پژوهشکدۀ مطالعات سیاسی، بین‌المللی و حقوقیِ پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی است.
از ترجمه‌های شروین مقیمی می‌توان به کتاب‌های «چرا باور؟» و «لویاتان در نظریۀ دولت تامس هابز: معنا و شکست یک نماد سیاسی» اشاره کرد.
از مقیمی مقالاتی پژوهشی هم در حوزۀ اندیشۀ سیاسی در نشریات مختلف، از جمله نشریۀ دانشگاهی «فصلنامۀ سیاست»، منتشر شده است.